Home sweet home

Jaja, het is weer eventjes geleden, maar dit berichtje volgt inmiddels alweer vanuit Nederland.
De hotels hadden in Jordanië geen internet en gisteravond heb ik het nog vanuit Amman geprobeerd, maar na een heel verhaal te hebben getypt gaf hij een fout in de pagina aan en kon ik er dus niets opzetten. Daarom hier dus eigenlijk nog een samenvatting.

Het laatste bericht was dus van dag 2 in Amman, dus daarvoor zie vorig bericht.

De 3de dag zijn we 's morgens eerst nog naar de Koning Hussein Moskee in Amman gegaan, een grote (volgens mij de grootste zelf) moskee in Amman. Daar moesten alle vrouwen een soort Burka aan (zo'n zwart kleed). Het begon spontaan al te kriebelen bij de gedachte dat er meerdere bezwete vrouwen in diezelfde nylon burka gezeten hebben (en die waarschijnlijk niet dagelijks gewassen worden)dus jaja, het is echt gebeurt, ik in een 'burka'.
Daar hebben we ook e.e.a. toegelicht gekregen over de Moslim cultuur. Nice to know, maar toch niet echt mijn voorkeur.

Daarna richting Mount Nebo vertrokken, de berg vanwaar Mozes het beloofde land zag. Vanuit die plek kun je bij helder weer Jeruzalem zien liggen, maar helaas het was wat hei-ig, dus wij konden niet zover kijken.

Daarna door naar het plaatsje Madaba waar veel mozaiek voorkomt. We hebben daar dan ook in een kerkje de plattegrond van Palestina in mozaiek gezien, wel geinig.

Aan het eind van de middag (het was vooral een reisdag) zijn we nog bij het kruisvaarderskasteel Shoubak gaan kijken. Een oude ruine boven op een berg waar je eerst door echte ouderwetse Jordaanse dorpjes moet rijden, daar leven ze nog echt primitief (maar je hebt wel overal bereik met je mobiele telefoon, zelfs in een grot).
Maar wel mooi.

Nog gauw voor zonsondergang zijn we naar Little Petra gegaan.
Petra is de oude hoofdstad van de Nabateeërs (oud Jordaans volk). De stad ligt in een kloof in de heuvels en is gedeeltelijk uit de rotsen uitgehakt. Little Petra ligt net iets voor het echte Petra en is alvast een klein voorproefje, maar desondanks al behoorlijk indrukwekkend.

Omdat we later op de dag waren, waren we toen ook bijna de enige, dus dat was super mooi.

Daarna naar ons hotel in Petra. Niet de meest frisse hotelkamer, maar vergeleken met onze trip naar Vietnam was het wel schoon.

De dag erna naar het echte Petra.
Je loopt eerst door 2 km door een gigantische kloof met rotsen die wel 80 mtr hoog zijn en op sommige plekken 5 meter breed open ruimte er tussen laten. De rotsen zijn wat oranje/roze achtig en vrij glad, dus dat is super mooi om te zien.
Na enige uitleg van onze gids (die soms iets te veel uitlegde wat je toch niet allemaal mee kreeg) konden we dan tussen de kloof plotseling de 'treasure' zien.
De eerste gigantische rots tempel. Super mooi om te zien en knap dat ze zoiets voor elkaar hebben gekregen (is niet voor niets 1 van de nieuwe 7 wereldwonderen, jaja, nog een paar te gaan, dan heb ik ze allemaal gezien ;-))

Na nog meerdere tempels te hebben gezien hebben we bij een klein tentje wat gedronken, waar onze reisleider (is anders dan de gids overigens) enthousiast werd om een alternatieve route te lopen.
Aangezien ik vorig jaar een klim bij de Macchu Picchu had gedaan, kon ik nu dus ook niet achterblijven, dus ben ik mee naar boven gegaan. 600 treden, maar hoe kan het ook anders, allemaal zo ongelijk als het maar zijn kan. Dus behoorlijk hijgend toch maar weer naar boven geklauterd. Met een mega mooi uitzicht over Petra. De route liep achter langs hoog in de rotsen toppen waardoor we nog meerdere tempels zagen die je met de klassieke route niet ziet. Dus foto na foto gemaakt.
Na zo'n 2,5 uur kwamen we de rest van de groep tegen die de klassieke route hadden gelopen en hebben we geluncht.
Daarna nog zelfstandig wat van Petra bekeken (klassieke route teruggelopen, want tja, die wil je ook niet missen) en rond 15.00 uur geeft de zonstand een zodanige mooie kleur op de 'treasure' dat we daar nog eventjes wat gedronken hebben. En ook wel geinig om te zien (al is het wel zielig voor de beesten) is om al die vermoeide dikke toeristen op een zielig paardje terug te zien komen. Wij hebben geen paard, ezel of kameel genomen, want dat vonden we toch wel een beetje zielig, al moet ik wel zeggen dat deze paarden er goed verzorgd uitzagen en niet van die uitgemergelde verwaarloosde paarden.

Aan het eind van de middag terug uit de kloof gelopen, temperaturen waren behoorlijk hoog, dus rustig aan terug gelopen.
Terug in de bus, bleek dat het hotel toch behoorlijk wat gebreken had. Wij hadden bijvoorbeeld helemaal geen druk op het water waardoor er 1 klein pisstraaltje uit de douche kwam. Fox had dit hotel al eerder gewaarschuwd en ze hadden dit niet verbeterd, dus toen zijn we overgeplaatst naar een 5-sterren hotel....jaja, ons hoor je niet klagen.
Geheel gebouwd in origineel Jordaanse dorpsstijl dus ook met natuurlijke materialen, super mooi dus.
En natuurlijk een zwembadje erbij, al was dat bijna een vrieskist, want het was koud.....aaahhh!

Maar ja, lekker gegeten (mag ook wel voor 5-sterren) en nog lekkerder geslapen.
De dag erna vertrokken richting de Wadi Rum woestijn. Temperaturen van 38 graden of hoger. Daar aangekomen, eerst bij de bedoeien geluncht.
Later op de middag een jeepsafari gedaan door de woestijn met verschillende bezienswaardigheden, zoals scripten van de oude karavaan routes, waterputten, de plek waar Indiana Jones is opgenomen (weet niet welk deel het was) en als afsluiting de zonsondergang in de woestijn, bovenop een rots zittend.
Daarna terug naar het kamp alwaar het diner ouderwets klaargemaakt werd en daarna kampvuur met eventjes muziek (ja, daar hebben ze ook een hinderwet vergunning, mochten maar tot 22.30 uur muziek maken ivm de rust verstoring in de woestijn...geen grapje).
Tja, en dan zeggen ze er niets van dat je iedere dag om 3.30 uur uit je bed gebruld werd door alle mogelijke moskeën in de buurt voor het dagelijkse ritueel van het bidden (die waren 5 keer per dag, maar midden in de nacht is behoorlijk irritant, zal ik dus ook niet missen hier).

Maar ja, 's avonds naar onze tent gegaan, Vietnamesche slaapzak mee, want tja, er kroop vanalles rond, wat er natuurlijk bij hoort, maar niet in mijn slaapzak.

De hele nacht niet geslapen, maar wel een super mooie sterren hemel.

's Morgens ging een groot gedeelte van de groep op een kamelentocht van 1 uur, maar daar heb ik in Egypte al op gezeten en is niet echt super 'je van het' dus deze keer lekker over geslagen.

Daarna richting Aqaba gereden, de enige strandplaats van Jordanië welke aan de Rode Zee grenst (zelfde zee als Hurgada en Sharm-al-Sheik in Egypte). Daar aangekomen, waren de kamers al klaar, dus gauw even de douche in gesproken omdat het woestijnzand in alle spleten en inhammen gekropen was tijdens de jeeptour.

Daarna op een boot gegaan en lekker in de Rode Zee gesnorkeld. Het eerste stuk koraal was niet echt mooi, veel rotzooi, maar toen ben ik een stukje verder gegaan en werd het wel mooi. Veel gekleurde vissen, mooi koraal (al heb ik wel eens mooier gezien), een inktvis die voorbij kwam (toen ik op de boot zat) en zelfs nog een zeeslang gezien. Die had ik in Vietnam al 1 gezien toen ik aan het snorkelen was en nu was ik net klaar en de boot op aan het gaan, toen iemand hem zag. Brrr, wel eng zo'n beest, ben niet zo van de slangen.
Maar ja, tegen de avond terug aan wal en 's avonds heerlijk gegeten bij een visrestaurant met de groep (Afscheidsdiner omdat sommigen daar nog enkele dagen langer bleven).
Oh ja, vanuit die baai stond je eigenlijk op een 4-landen punt, maar dan niet Belgie, Duitsland, Nederland, maar Jordanië, Israël, Egypte en Saoudi-Arabië. Is toch wel even iets anders, al stelt het nog niet veel voor.

De laatste dag (gisteren als ik dit schrijf) zijn we 's morgens vertrokken richting Amman, ofwel het hele land door, volgens mij zo'n 450 km). Tussendoor nog gestopt bij...jaja, de Dode Zee. Daar hadden we ruim te tijd om eventjes te drijven, want zwemmen is verrekte lastig daar.

Als je erin loopt en je laat je voeten los van de bodem, dan kantel je naar boven van het zout. En als je dan ligt, dan is het best kracht zetten om je benen nog naar beneden te krijgen, dus geeft wel een geinig gezicht.
Je kon je daar ook laten insmeren met modder (is namelijk heel gezond die zee en bijbehorende modder, er gaan veel mensen op dokters aanraden naartoe) die je dan in de Dode Zee eraf moest halen, een soort lichaamsmasker dus. Dus ja, heb ik ook gedaan. Smeren ze je helemaal in met modder (over je schoenen, badpak, etc) en dan moet je opdrogen zo'n 15-20 minuten. Je voelt het helemaal intrekken en kunt na enige tijd ook niet meer fatsoenlijk lachen, want je barst letterlijk uit 'je voegen'.
Maar als het eraf is, voelt je huid wel super zacht aan.
Dus 'check' kan ook weer van het lijstje af 'been there, done that'.

Vroeg in de avond waren we weer terug in ons begin hotel in Amman. Daar nog eventjes gegeten, verhaal voor internet getypt (wat dus niet gelukt is) en op tijd naar bed gegaan, want we moesten om 3.30 uur op.

En ja.....het is gelukt. Ik was dit keer eerder dan die Imam die 5 minuten later begon te brullen.

Vlucht ging goed, is maar 4,5 uur, dus zo voorbij en treinreis terug ook.

Was is inmiddels aan het drogen, dus het zit er weer op.

Mooi land, we hadden een leuke groep en veel te zien. Vriendelijk volk, niet van die super irritante verkopertjes zoals in Egypte.

Maarreh, aan die Imam's met hun gebleeeeerrr zal ik nooit wennen, dus vannacht zal ik heerlijk doorslapen om 3.30 uur.

Nou, dan zijn jullie ook weer op de hoogte.

Groetjes
Marjo