Cuba in vogelvlucht

Zo nu eens een wat uitgebreider verslag.

Nou, zoals jullie al hebben kunnen lezen ben ik in Cuba geweest, voor zo'n 2 weken.
Cuba, een nog steeds vrij gesloten land, althans, de Cubanen zelf mogen eigenlijk niet reizen en Castro is nog steeds aan de macht, al heeft Fidel het veld geruimd voor Raoul.
De oude Cubanen beginnen altijd positief over het Castro beleid...als je werkt, heb je recht op opleiding en medicijnen. Maar verder vragen stuit je toch wel op een muur. Waarom willen zoveel Cubanen dan naar Miami vluchten? Uuuhhh dat zijn mensen die niet willen werken..

Maar afijn. Cuba, een caribisch eiland, zo'n 200 km van de USA en Jamaica.
Niet echt een land met mega toeristische trekpleisters zoals bijvoorbeeld een Eifel toren, etc. Maar wel een land met sfeer.

Op ieder terras waar je ook maar gaat zitten, komt een salsa bandje spelen. Of je wilt of niet.
En natuurlijk de sigaartjes erbij en de o zo goedkope cocktails. Cuba Libre, Mojito, Pina Colada...jaja, het was er goed uit te houden.
De temperatuur was 40 graden plus, dus verkoeling moest je toch op zijn tijd weer zoeken.

Na Cienfuegos, het vorige verslag zijn we doorgereisd naar Trinidad. Op de Unesco lijst en niet voor niets. Een super gezellig stadje/dorp met leuke knusse straatjes. Wat huisjes bekeken van de suikerriet baronnen en de mango plantage baronnen. En verder nog wat rondgekeken, 's avonds naar de zogenaamde trappen waar locals en de toeristen samen onder het genot van een drankje zich soms aan de salsa waagden.
Ons hotel was dit maal een soort center parcs, ofwel een parkje met allemaal kleine huisjes....jaja en in een parkje is het groen, heb je bomen en struiken...dus jaja, veel vogelspinnen en ander ongedierte.
Gelukkig is mijn kamer gedurende de hele reis ontkomen aan harige vogelspinnen, overstromingen (lees je later wel) of andere lekkages.
Maar verschillende mensen in de bus hadden soms wel last van ongedierte, inclusief vogelspinnen.
Ach, handdoekje voor de deur en veel kabaal maken als je binnen komt, als er dan wat zit, dan kruipt het wel achter de gordijnen...en als ik niets zie, dan zit er niets. Toch maar onder de dekens geslapen....

In Trinidad zijn we ook een dagje gaan varen met een catamaran en gaan snorkelen. Daar kwamen we op een eiland waar veel leguanen woonden en die hebben we dan ook verschillende gezien.
Tijdens het buffet stond er eentje onder de tafel te schooien, verschillende mensen met slippertjes hadden nog niet eens in de gaten dat er een leguaan van een meter zo'n 30 cm van hun tenen afstond.
Maar we hebben hem aardappeltjes en rijst gevoerd met kip...dat vond ie heerlijk en daarom bleef ie zitten.

Dat was wel lekker een dagje verkoeling.

Toen weer verder naar het zuiden. Eerst via het stadje Camaquey, waar we o.a. een tocht met een fietstaxi gemaakt hebben langs de vele pleintjes.
En vervolgens door naar Santiago de Cuba in het zuiden...waar het nog warmer was.
Maar Santiago de Cuba is het centrum van de muziek en dan merkte je.

Daar hebben we o.a. het fort gezien die ervoor moest waken dat de piraten uit Haiti en Jamaica niet aan land kwamen.
Het centrum bekeken, etc etc.
Het eerste slachtoffer in de bus was gevallen, een vrouw die aan het infuus moest ivm uitdrogingsverschijnselen...
Zo zie je maar weer, echt belangrijk dat je op zijn tijd een cocktailtje drinkt ;-)

Nou, toen stond de langste reisdag op het schema van 11 uur, en de wegen in Cuba zijn niet echt super geweldig, slechter heb ik ook wel meegemaakt maar het is hobbel de bobbel.

Tijdens deze rit hadden meer mensen last van de warmte en het reisschema wat bij sommigen ertoe leidde dat het van boven en beneden eruit kwam. Ik hoefde in ieder geval geen moeite te doen om de grote boodschap te doen, dus maar lekker aan de crackertjes die dag.

Toen zijn we naar Sancti Spiritus gegaan, een klein dorpje in midden Cuba.
Nou, daar brak de hel los...bijna letterlijk dan.
De avond voordat wij er kwamen was in het hotel de bliksem ingeslagen, eigenlijk in het hele dorp.
Op nood aggregatoren werd er dus gedraaid, maar geen tv, maar die had ik de hele reis nog niet aan gehad, dus niets gemist.

Ons hotel lag midden in het centrum en toen we goed en wel binnen waren toen kwam me er toch een avond regen overheen waar je U tegen zegt.
Het hotel had een binnentuin zodat het water dus langs alle kanten omlaag stroomde.

Toen ik weer beneden kwam zat de helft van de bus beneden. 2 waren aan het wachten om naar een ander hotel te gaan, die hadden een kamer waar je vanwege de schimmel niet meer normaal kon ademen zo vies. De rest had veelal last dat het water via de muren omlaag kwam, langs de stopcontacten. Dus alle koffers en tassen hoog op een stoel of tafel zetten. En 1 persoon was de trap afgedonderd omdat die overstroomde en dus spekglad was......uuuuuuhhh heb ik in een ander hotel gezeten?
Ik dacht toen ik op mijn kamer was dat mijn buurman gewoon een mega lange douche nam, nou toen ik naar buiten ging zag ik dat het gewoon in het hotel regende, maar mijn kamer was schoon en ruikte ook nog gewoon normaal. Ik had dus de enige droge kamer in het hotel....hihi je krijgt wat je verdiend zeg ik maar.
Nou, we sliepen er maar 1 nacht, maar het was een hele ervaring.

Verder, de dag erna naar Santa Clara waar het mausoleum van Che Guevarra is, ook een van de recente helden. De meesten kennen zijn afbeelding wel.
Daar verschillende punten gezien waar ie geëerd werd en ook de trein die hij ten tijde van het Batista regime (dictator) heeft overvallen met allemaal wapens...het regime is toen ook gevallen. De trein lag er nog naast de rails.

En toen verder naar ons hotel waar iedereen dankbaar een duik in het zwembad nam.
We sliepen daar in van die leuke hutjes, maar behalve vliegjes en hier en daar een kakkerlak waren daar geen harige beestjes.

Dat was eigenlijk ook de laatste avond dat onze groep nog compleet was, want 2 die gingen die dag erna naar een eiland voor de laatste dagen. En het leuke was dat van sommigen waar je het absoluut niet van verwachte, die zich helemaal uit aan het leven waren in de disco die helemaal door onze bus in beslag was genomen (verder waren er ook weinig mensen, maar enfin). Dus er zat toch genoeg rum in die cocktails zo te zien.
Maar was gezellige afsluiter.

De dag erna zijn we om 8.30 uur vertrokken naar Varadero, z'n 2 uurtjes van Havana en de plek om in Cuba een strandvakantie te houden. Als je op dat schiereiland komt, dan lijkt niets meer op Cuba. Het ene resort na het andere. In het begin de typische Cubaanse blokkendozen, maar steeds richting einde begon het weer wat meer uiterlijk te krijgen....dus ik zeg rij nog maar een stukje door ;-)

Zo gezegd zo gedaan, sliepen wij de laatste 2 nachtjes in het wel meest mooie resort, het Tryp Peninsula. 2 grote zwembaden waarvan er bij 1 geen kleine kinderen mochten komen...yihaa.
En aan zee, een heerlijke warme azuurblauwe zee met witte/lichtbruine stranden.
Bij aankomst kregen we meteen ons all-inclusive-bandje om en hoorden we bij de 'familie'. Nou, op naar de vreetschuur in de rij voor ons eten.
Het resort werd voor 80% in beslag genomen door Canadezen.
Ze zullen daar toch wel internet hebben....helaas, de ADSL kabel was kapot. Wij hadden de hele reis alles kapot of gesloten...ja want bij ons in Cuba weet je het nooit.
Bijna ieder hotel had een lift, alleen in 1 hotel deed ie het ook echt.

Maar enfin, de laatste dag dus lekker helemaal niets gedaan als in het water gelegen. Oh ja, af en toe eruit om te eten en aan de poolbar een cocktailtje drinken.

Vorige week zaterdag mocht ik dan weer lekker na 2 weken de sokken weer aan het de lange broek aan. Om 12 uur werden we opgehaald, dus eerst met het golfkarretje (ja, resort was toch wel groot) met onze koffers naar de receptie en daar stonden de achterblijvers (die verlengd hadden) ons uit te zwaaien. In 2,5 uur door naar Havana, de laatste CUC's omwisselen en de blauwe vogel opzoeken...KLM.
De vlucht ging prima, dus om goed 8.30 uur waren we geland.

En ongekend, maar mijn koffer zat gewoon bij de eerste 10 koffers, dus om 9.15 uur zat ik al in de trein richting Limbabwe.

Het zit er weer op.

Cuba, een leuk land, gezellige sfeer, maar na 2 weken heb ik het ook echt wel gezien. Het eten is op een gegeven moment wel eentonig, maar de cocktails zijn overheerlijk.

Nou, jullie zijn ook weer op de hoogte, ik zal zo meteen nog wat foto's plaatsen.

Groetjes en tot de volgende keer (nee, staat nog niets in de planning).

Marjo