Dushi

Bon dia

Het zit er alweer bijna op.

Eergisteren een dagje naar Klein Curaçao geweest. Een klein eiland ten oosten van Curaçao. In de verte kun je het eiland Bonaire zien.

Een heel idyllisch eiland, er wonen 2 beheerders op het eiland (afwisselend en vet is er bijna niets. Een verlaten vuurtoren en aan de noordzijde is de zee behoorlijk wild wat inmiddels al verschillende schepen de nek kostte. Dus een heus boten kerkhof met geraamtes van gestrande boten. De ene wat ouder al en nog een redelijk recente. Mooi voor de foto’s. En verder draait het vooral om het snorkelen en duiken en de azuurblauwe zee.

Een relaxt dagje, ik had me nog opgegeven voor een opfrissingsduik want het is te lang geleden dat ik gedoken heb maar de stroming nam toe en was te sterk dus gin niet door. Dan maar bij snorkelen gehouden.

Op de terugweg was het happy hour op de boot en was de rum punch van het huis, die smaakte goed.

De dag erna zou ik met zeeschildpadden gaan zwemmen. De dag begon met harde regen. Dus bij het ontbijt gauw een palapa (parasol van palmbladeren) opgezocht en rustig ontbeten. Ik sprak met andere Nederlanders die hadden kennissen die waren in februari hier geweest en die hadden de hele week regen gehad.

De regen maakt de wegen hier ook meteen spekglad en zo ook de bus waarmee we naar de schildpadden zouden gaan is bij een ongeluk betrokken geraakt net voordat ik opgehaald zou worden. Dus helaas ging dat niet door. Ik heb nog geprobeerd om een huurauto te regelen maar helaas dat ging niet meer. Dan maak ik er een stranddag/shopdag van. Het normaal overvolle Mambo Beach had ik door de regen bijna voor mezelf.

Maar droog onder weer een andere palapa was het goed uit te houden. Het heeft tot 14 uur flink geregend. Blij dat ik die dag moet op klein Curaçao zat[e-1f604]

In de regen het water in ging prima. De azuurblauwe zee veranderde door de vele regen in een bruine zee, apart om te zien.

Na 14:00 uur kwam het zonnetje weer te voorschijn. Toen kwamen er wat meer mensen maar lang niet vol.

‘S avonds bij een iets mindere tent gegeten (bocas) ach heb je wel eens. Toen terug op mijn kamer de koffer alvast klaar maken. De dag erna vertrek ik weer naar Nederland.

Er was trouwen op het strand een bruiloft, ik denk dat het bruidspaar doodsangsten heeft uitgestaan vanwege de regen maar het is allemaal goed gekomen en ze hebben ja gezegd.

Rond 23 uur hoorde ik iets wat op schoten/knallen leek, vuurwerk voor het bruidspaar.

Tenminste of dat of vuurwerk omdat het mijn laatste avond hier ia, dat kan natuurlijk ook.

De dag erna zoals gewoonlijk weer vroeg wakker, ik blijf op Nederlandse tijd hangen, Esten nog nooit eerder gehad terwijl er 6 uur tijdverschil is. Op vakantie kano daar goed tegen.

Op naar Hemingway aan het strand om mijn laatste Curaçao ontbijt te nuttigen. Er was een nieuwe lichting Nederlanders gearriveerd, de voorjaarsvakantie bubs met kids en al.

Die moesten nog wennen aan de vogels hier. Die proberen ieder kruimeltje brood op te pikken wat wij laten liggen. Ze doen verder niets maar papa en mama deden zo hun best om de ene vogel weg te jagen en kwamen ze terug bij de tafel zaten er alweer 3 anderen. Leuk om dit zo aan te zien[e-1f602]

Daarna terug naar het hotel, vandaag geen zin in strand dus bij het zwembad van het hotel geploft. Daar in gesprek gekomen die hier 4 weken was ivm dolfijnen therapie. Kosten van de therapie €8.000.- waarvan zo’n €3000-4000 vergoed wordt. Dus al met al een reis van €16.000. Maar ze ging al 10 jaar op een rij en had er baat bij. Ze had een tijd terug weer een operatie gehad maar kon haar arm niet omhoog sindsdien. De dokter in Nederland zei veel zwemmen dan komen je spieren los. Ze had een spierziekte en zat daarom in een rolstoel. Ze had al 10 jaar dezelfde dolfijn (als hij zin had en tot nu toe iedere keer).

Dit keer ging ze de eerste keer in het water bij de dolfijn en bleef hij met zijn neus tegen een rib van haar aan drukken. Blijf dat er een ontsteking bin die rib zat die verhinderde dat ze haar arm omhoog kon doen. Na 4 weken therapie kon ze dus wel haar arm omhoog. Ook kan ze wel al kleine stukjes lopen ook door de dolfijnen therapie. Interessant om te horen hoe dat werkt.

Ik was even terug naar mij kamer gegaan toen een meneer van het hotel mij aansprak of ik met tui vloog, hij verwachtte vertraging en een half uur later kreeg ik inderdaad bericht van TUI, heenvlucht was later dus wij hebben 3,5 uur vertraging. Ik was gisteren net te laat voor de snorkeltour dus nu gauw naar het duikcentrum en ja hoor ik kon vandaag nog mee. Dus in plaats van zitten te balen en bij het zwembad te hangen nog een leuke snorkeltocht bij een gezonken sleepboot gedaan, mooi koraal en prachtige vissen. De moeite waard.

Op de boot zaten vandaag niet zo heel veel mensen. Een Duitser, een Amerikaans gezin en nadat we naar een ander hotel zijn gevaren nog een paar Amerikanen en en Nederlander.

Een van de Amerikanen kwam vrij amicaal aan boord, ‘Hi I am Chuck, ask when we return ‘where is Chuck’’, dus waar is Chuck.

In het begin dacht ik aandachttrekker maar toen ik met zijn vrouw sprak snapte ik hem wel.

Hij ging altijd alleen mee duiken op een duikboot vol met andere duikers. Kennen jullie de film ‘open water’? Niet kijken voordat je wilt van duiken of snorkelen.

Toen hij na het duiken boven water kwam…je raadt hem misschien al, geen boot te zien. De boot had geen headcount (koppentelling) gedaan en daar dreef Chuck in de oceaan. Gelukkig na een uur werd ie gespot door een visser die met zijn bootje naar hem toen kwam en op zijn Spaans vroeg wat hij daar deed…[e-1f62c]

Ze waren hem dus gewoon vergeten. Als die visser hem niet gespot had had het heel anders kunnen aflopen. Hij heeft dit ook pas 3 jaar later aan zijn vrouw verteld. Maar dit is toch echt je grootste nachtmerrie als je met een boot meegaat.

Chuck ging nu ook duiken en zijn vrouw Diane ging snorkelen. Dus wij hebben elkaar als buddies aangewezen. Maar dat was niet nodig want alle namen werden opgeroepen voordat de boot de motor startte.

Maar het was een mooie waard.

Nu even verlate lunch bij mij favoriet restaurantje Chills. Eten met het zand tussen je voeten aan zee. Mooie afsluiter.

En dan zien we wel wat TUI gaat doen, ik hoop richting Amsterdam maar ik heb er vertrouwen in[e-1f604]

De week is voorbij gevlogen. Een mooi eiland met hele vriendelijke mensen.

Dushi

ps, foto’s volgen later