Opzij opzij opzij, we komen eraan

Doorstart

Nou na een redelijk rustige vlucht (turbulentie viel mee) met uitzicht boven Londen zijn we dan richting Madeira gevlogen. Op 11 km hoogte want er hing een dik wolkendek met diverse drukgebieden.

Maar na zo’n 3:15 uur vliegen kwam de melding dat we zo de landing zouden inzetten. Het leek een normale landing het enige wat me opviel was dat de stewardess zei dat indien er een noodlanding zou zijn wij verzocht werden om de handbagage achter te laten. Ik dacht dat is mevrouw glas half leeg. Maar het bleek mevrouw met ervaring te zijn.

Madeira staat schijnbaar in de top 10 van ‘s werelds gevaarlijkste landingsbanen te staan De landingsbaan bestaat namelijk uit een langgerekt platform in zee en het wordt ondersteund door 180 betonnen pilaren. De constructie is stevig genoeg om vliegtuigen te dragen, maar piloten moeten de aandacht er goed bij houden. Als het vliegtuig van de baan schiet, dan ligt het gegarandeerd in het water. De baan is niet heel lang en als de baan stopt dan donder je dus zo de zee in.

Aan de ene kant de oceaan en aan de andere kant de bergen van Madeira. Madeira is een vulkanisch eiland en heeft weinig strand maar veel rotsen en kliffen en bergen.

Maar terug naar de landing.

Het wolkendek was 1 dicht massief witte blok. Ineens zie je een donkere vlek boven de wolken uitsteken, dat bleek Madeira te zijn.

Vervolgens duik je de wolken in en die hadden dit keer niet zo’n goede zin dus hobbel de bobbel omlaag. En uit het niets doemt daar het eiland op, boven het eiland zelf klein beetje bewolking maar rondom het eiland 1 vast wolkendek.

Daar kwam het vliegveld in zicht…..uuuhhh asfalt strookje zeg maar. 1 kleine ‘runway.

De landing werd ingezet en er moesten flinke scherpe bochten gedraaid worden om het vliegtuig goed te manoeuvreren voor de landingsbaan. We werden behoorlijk heen en weer geschud door de wind. Ineens verdwijnt het eiland want ik zit aan de zee kant. En je ziet op het laatst weer de grond onder je vliegtuig opdoemen, vliegtuig ging van links naar rechts en weer terug, en ineens als we er bijna zijn….gaan we weer omhoog.

De wind was te sterk en duwde het vliegtuig scheef. Dus doorstart 1.

Rondjes draaien weer boven de wolken en dan vervolgens na 15 minuten weer een nieuwe poging….en helaas pindakaas, doorstart 2.

Poging 3 kwam eraan en iedereen was muisstil want de vraag kwam na mislukte poging 2 van ‘wat als het niet lukt’.

Maar gelukkig, 3 maak is scheepsrecht en dit keer lukte het.

Een welverdiend applaus voor de piloot en co-pilote. Ze hebben goed moeten werken voor deze landing.

Maar ja leerproces voor mij, ik dacht aaahhh ik ga wel naar het toilet als we landen…..maar dat duurde wat langer dan verwacht. Dus op de luchthaven meteen sprintje getrokken naar de wc. Eind goed al goed.

Gearriveerd op het bloemeneiland Madeira, het hoort bij Portugal dus lekker gewoon de Euro.

Met de bus naar het hotel in Funchal waar ik deze reis de hele reis blijf overnachten. Dit keer geen koffergesjouw iedere dag.

Oh ja, in het vliegtuig had ik mij een mooie plek langs het raam geconfisqueerd (op lange vluchten wil ik juist gangpad maar 4 uur valt onder korte vluchten voor mij).

Een jongen uit India naast mij die in Den Haag woonde en hier naar een vriend ging en aan het buitenland een hele vriendelijke praatgrage dame….blijkt nu dat dit onze reisleidster is, Edith.

Met deze reis kon je ook een wandelpakket boeken, want je hebt best wat vrije tijd, 2,5 dag echt sightseeing.

Nou ik bleek de enige te zijn die dat heeft.

Morgen de eerste halve dag wandeltocht.

Woensdag de hele dag door de inheemse bossen en langs de waterkanalen. De reisleidster gaat morgen ook mee, ze doet veel wandelvakanties begeleiden dus een sportief mens.

Vrijdag staat ook een wandeling gepland maar dat moet niet heel spectaculair zijn dus misschien dat ik die omwissel voor een boottochten want tja, Marie de waterrat moet ook gevoed worden hè.

Zo mijn kamer is nog niet klaar en zo meteen krijgen we nog wat meer informatie wat er allemaal mogelijk is. Dus nu maar even dit verslagje maken.

Oh ja, toen we in het hotel aankwamen werden we al aangesproken of wij in dat TUI vliegtuig zaten die meerdere doorstarten moesten maken, het staat schijnbaar al op Social media met een filmpje, zelf nog niet gezien maar mocht je mij zien, ik zat aan de rechterkant voor…hihi.

Opstijgen is trouwens niet het probleem, het gaat echt voornamelijk voor het landen.