Dag 3 en 4

Dag 3 en 4

Nou inmiddels een paar daagjes verder dus weer tijd voor een verslag.

Gisteren zijn we het oosten van het eiland gaan ontdekken. Via diverse kronkelwegen stijgen we naar boven naar bijna 1818 meter naar Pico de Areiro. Een van de hoogste pieken hier op Madeira. De hoogste piek is Pico Ruivo op 1862 meter hoogte. Je kunt van de ene piek naar de andere piek lopen. Dit is zo’n 7 km maar wel hele pittige km’s. En 5000 treden. Ik had sowieso geen tijd maar ook niet de conditie denk ik om dit te doen. Dus ik heb nabij de Pico de Areiro op aanraden van de gids een andere uitzichtpunt bezocht waar nog geen mensen file stond. Daarna naar het officiële punt waar het dus inderdaad zo druk was dat je in de file moest staan om een foto te knippen.

Maar alhoewel er meestal wel een wolk hangt hing er gisteren geen wolkje in de lucht. Zover kan je niet vaak kijken zei onze chauffeur al.

Daarna verder naar het plaatsje Ribeiro Frio waar volgens mij zo’n 6 huisjes staan in het dal maar het is het middelpunt waar vele wandelingen starten of eindigen. Sterker nog die van ons startte hier vandaag ook.

Hier was in het dat een forellen kwekerij en na vandaag snap ik waarom….even wachten nog.

Vervolgens zijn wij via een prachtig landschap met vooral veel laurierbossen. Het lijkt wel een jungle soms maar zonder wilde dieren, wel heeeeel veeeeel bloemen, maar ja het heeft niet voor niets bloemeneiland als bijnaam. Mei is de maand dat het eiland het allermooiste is, alles staat dan volop in bloei, nu ook nog maar sommigen zijn half uitgebloeid.

Op naar het dorpje Santana in het oosten. De typische driehoekige huisjes waar men vroeger in woonde. De huisjes zijn rood, veel en blauw geschilderd maar tegenwoordig zijn ze heel zeldzaam. Degene in Santana staan er nog voor de toeristen en zijn nu alleen in gebruik als souvenierwinkeltje. Ik heb er 2 nog gezien onderweg die nog echt bewoond waren. Maar ja om zomaar aan te bellen of we even mogen binnen kijken zal wel niet gewaardeerd worden.

Maar na wat vrije tijd door naar het volgende uitzichtpunt. Die heb je hier voldoende en het ene nog mooier dan het ander.

Onze chauffeur wist nog een adresje waar ze nog echt de echte Madeira cocktail maken genaamd Poncha. 40% rum, suikerriet en vers geperst citroensap. Wel vooraf bestellen want ze moesten het nog klaarmaken. Komen we vervolgens terecht bij precies hetzelfde barretje als waar mijn wandeling afgelopen zondag eindigde, in een piepklein dorpje ergens in the middle of nowhere.

Vader was de citroenen aan het persen en de zoon was het geheel samen aan het stampen. Smaakte wel Okay maar ik denk ijskoud is ie veel lekkerder.

Vervolgens verder naar het meest oostelijke puntje van het eiland. Dat deed bijna aan een maanlandschap denken met hoge kliffen en rotsen waar de golven hoog tegenaan knalden.

Van daaruit terug naar Funchal naar ons hotel. Daar nog even in het zwembad geplonst.

Vandaag stond er een langere wandeling op de agenda. Ik zou in eerste instantie de enige zijn maar inmiddels hadden er nog 9 anderen ook zin gekregen om mee te lopen dus waren we met 11 want onze reisleidster vond dit ook geweldig om te doen.

Om 9 uur werden we van opgepikt en naar Ribeira Frio gebracht waar we de wandeling gestart zijn. Het zou zo’n 11,5 km moeten zijn, ik had op het laatst 14 km op de teller staan maar het was zo’n goede 4 uur lopen, langs de llevadas en soms smalle paadjes langs de llevadas naast diepe afgronden. Echt wel opletten waar je je voeten neer zette maar op zijn tijd kregen we ook uitleg van een gids, die had al snel in de gaten dat we een kopgroep hadden, de jongeren (waar ik zelf nog bij bleek te horen, jippie) en de oudjes die wat achter bleven. Door het inheemse laurierbos, het leek soms wel een film landschap. Heel apart ook om door een dicht begroeid bos te lopen waar diverse blauwe hortensia’s bloeien.

Fauna is hier heel veel, diverse kleuren en geuren aan bloemen, wilde bosbessen, bramen, aardbeien, passievruchten etc etc.

De moeite waard. Rond 16:30 uur weer terug naar het hotel.

Vanavond gaan we met een klein groepje het halfpension ontwijken in het hotel en gaan we naar een restaurant wat gerund wordt door een familie die tussendoor Fado muziek maakt, de typische Portugese muziek, hoe dat is geen idee dat horen jullie nog wel.

Tot de volgende keer maar weer.