Namaste

Namasté!

Zo, alweer een aardig eindje op weg hier in India. Waar zijn we gebleven, ik zal niet alles in detail uitleggen want dan zijn jullie nog wel even bezig.
Nadat we dus de eerste dag in Dehli hebben rondgekeken zijn we vertrokken voor een 275 km reis naar Jaipur. Nu zou je daar in Nederland niet zo heel lang over doen, maar in India is het een ander verhaal. Al zijn de wegen hier in de provincie Rajasthan de beste van heel India omdat het tegen de grens van Pakistan ligt en daar dus de militairen moeten rijden die richting Pakistan gaat.

Nou, het verkeer in India is een hele beleving. Vooral vertrouwen op de chauffeur die vaak als een kamikaze piloot zich een weg baant door het verkeer. Die mensen rijden hier iedere dag dus weten wel wat ze moeten doen. Zoals in vele Aziatische landen rijdt het verkeer hier soms zigzag door elkaar. Echter in India, waar je in de bebouwde kom max 40 km per uur mag en op de snelweg 60 km per uur (waar niemand zich aan houdt), heb je nog de situatie dat er plotseling op de snelweg een koe rondrent (en die is heilig, dus die mag niets overkomen), of plotseling een schapenherder zijn kudde laat oversteken. En dan niet dat ze even blijven wachten tot het verkeer voorbij is…..nee, gewoon wanneer ze bij de plek gekomen zijn waar ze moeten oversteken, dan steken ze ook zonder blikken of blozen over.
Dat levert soms wel leuke plaatjes op, en natuurlijk een noodstop, want die maken we regelmatig als er weer iets midden op de weg staat. Het blijft een verrassing hier, nooit saai. Ook als er een file staat, dan heb je kans dat je hier uren stil staat, dan haalt onze chauffeur wel een of ander trucje uit met de bus waardoor we toch door kunnen rijden….diegenen die voorin de bus zitten die hoor je alleen maar diep ademhalen en soms een gil…hihi, ik zit lekker achter in de bus.

Maar in ieder geval, we zijn op weg gegaan met onze bus. Onderweg hebben we nog enkele foto stops gemaakt zoals bijvoorbeeld bij een hindoe tempel met megagrote beelden van Sjiwa, Lahksmi etc. De goden van het hindoeisme.

Verder zijn we ook nog bij een willekeurig dorpje gestopt. Met strikte instructies van onze gids dat we niets mochten uitdelen, maar dan ook helemaal niets. Dat gaf leuke situaties waarbij zij ons minstens zo interessant vonden als wij hun. En doordat daar nooit een westerling geweest is, ook geen bedelaars en lieten ze ons in hun huizen kijken, wat je tenminste huis kunt noemen. Kun je je al voorstellen dat er bij jou in de straat een bus Japanners stopt met de vraag ´mogen we even binnen kijken´.

Toen rond een uur of 19.00 uur kwamen we aan in het hotel. De eerste blik op Jaipur kunnen werpen waarbij je verschillende armzalige hutjes zag. Maar iedere 5 jaar zijn hier weer verkiezingen en krijgen deze mensen een appartement aangeboden. Dat verkopen ze dan weer en gaan weer terug naar die hutjes, waar ze van het geld dan weer een aantal jaren vooruit kunnen. Dus medelijden hoef je er eigenlijk niet mee te hebben.

Ons hotel was goed en de portier staat zelfs in het Guiness Book of Records vermeldt vanwege de lengte van zijn snor, die een doorsnee van 3,5 mtr heeft, maar netjes opgerold is als hij moet werken. ´s Avonds in het hotel gegeten, maar Westers eten zit er niet echt bij hier.

Toen de dag erna zijn we Jaipur in gegaan en hebben we o.a. de Alberthall (niet die van London), het paleis van de Winden gezien, het Amber fort (een mooi orientaals fort waar je eventueel met de olifant omhoog kon, niet gedaan want die werden niet zo heel goed behandeld). De temperaturen hier in India zijn momenteel zeer hoog. 3 weken geleden is het regenseizoen begonnen, maar ze hebben nog maar 1 bui gehad, dus de lokale bevolking is enorm bang dat hun oogst zal mislukken.
Na het Amber fort nog het waterpaleis gezien vanaf de zijkant. Dit is een paleis wat midden in het water ligt (niet dat fort waar James Bond is opgenomen, dat is een ander). Toen richting de roze stad, ofwel het oude centrum. Dit is ooit roze geverfd toen Prins Albert (van koniging Victoria van Engeland) hier op bezoek kwam heel vroeger. De stad heeft altijd zijn kleur behouden. Daar zijn we naar het City Palace gegaan, maar door de temperaturen is daar niet echt veel info van onthouden en hebben we onze foto geknipt en zijn we de winkeltjes ingelopen (het lijkt net of je een aflevering Kunst & Kitsch binnenwandelt, want het is hier allemaal bling bling…).

Toen weer terug in de bus en toen we op de laatsten aan het wachten waren, zagen we dat er plots een hele stoet apen voorbij kwam. Die zijn behoorlijk vindingrijk en zullen alles pakken wat ze te pakken kunnen krijgen, zo kwam er dus ook een aap voorbij met een babyflesje.
Daarna weer terug naar het hotel waar we eventjes in de buurt van het hotel rondgekeken hebben en sommigen van ons harembroeken ingeslagen hebben voor Eur 3 per stuk (wassen is duurder).

Onderweg kom je veel bedelaars tegen (wat hier overigens een beroep is en waar mensen zich dus extra laten verminken om meer geld te kunnen ophalen…..niets geven dus hoe zielig het ook uitziet), en natuurlijk verkopertjes. Tot nu toe vind ik ze niet echt agressief en nadat je 10 x nee gezegd hebt, gaan ze wel weg.
En als we ze niet van ons af kunnen schudden, dan hebben we een ander foefje….wijzen we naar mensen die achter ons lopen en zeggen we dat zij pennen bij zich hebben….moet je ze zien rennen naar die mensen. Ach, wij zijn er dan vanaf :-)

Ook begin je het allemaal wat te relativeren als er weer een bedelfamilie voor je staat die eetbewegingen maken met hun hand….ja lekker he, die patat….ja, ik heb ook honger. Dat soort opmerkingen. Maar geven we dus niets (en dat hoef je maar 1 x tegen een Nederlander te zeggen).

Ook werden we op een gegeven moment omringd door 3 kleine kinderen van 6-8 jaar die niet weggingen. Als snel bleek waarom….ze waren stoned van de lijm die ze aan het snuiven waren. Ze stonden dus voor onze neus de lijm te snuiven. De lokale bevolking kreeg ze ook niet weggejaagd, ze bleven terugkomen. Dus tassen goed vasthouden en op je spullen letten, want die zijn zo brutaal en snel. Maar niets gebeurt, behalve dat sommige mensen het moeilijk naast zich neer konden leggen. Gelukkig kan ik op vakantie die knop goed omzetten en is het eenmaal zo dat die kinderen niet meer te redden zijn. Als je ze geld geeft, gaan ze er meteen weer lijm van kopen, bied ze een appel aan, dat willen ze weer niet.

Gisteren zijn we vervolgens van Jaipur naar Agra gereden. Weer een heel ander stukje India, sterker nog meer richting het India van de verhalen die ik gehoord heb. Chaotisch, vies, de straat is de vuilnisbelt, alles leeft er letterlijk door elkaar, de mensen, de koeien, de honden, de wilde zwijnen. Alhoewel het allemaal vies is en ook zo klinkt, levert dat toch hele mooie plaatjes op en situaties. Het geluk is dat wij veel vanuit onze comfortabele bus kunnen bekijken en zodra we de bus inkomen, alle desinfectie flesjes weer volop tevoorschijn komen.

Maar ons hotel is overigens nog iedere keer goed geweest. En er is nog niemand van het eten ziek geworden. Wel inmiddels 5 mensen van de groep van de combinatie warmte en kou van alle airco´s en de mindere hygiene.

Gistermiddag hebben we nog de baby-Taj-Mahal bezocht en ook een andere tombe. Ook een spookstad Fatehpur Sikri waar een Maharadja in het verleden gewoond heeft, maar nu niet meer in gebruik is en ook de Stepped Wells, een warm waterbron. Nou, ik zou er maar niet inspringen, want het water keek niet zo gifgroen dat je volgens mij meteen afbladeringsverschijnselen op je lijf zou krijgen als je erin zou springen.

Maar in ieder geval vandaag stond de grote Taj Mahal op het programma. Op 7-7-2007 uitgeroepen als 1 van de nieuwe 7 wereldwonderen, een mausoleum voor een geliefde eigenlijk.

Van veraf lijkt het een wit gebouw, maar van dichterbij is het een behoorlijk drukke boel. Natuurlijk de standaard foto met de Taj Mahal op de achtergrond en er stond een wachtrij om een foto te nemen vanaf het zogenaamde Lady Diana bankje (waar Lady Di op de foto stond met de Taj Mahal). Dus die heb ik overgeslagen.
Er zijn veel mensen die vragen of ze je foto moeten knippen….voor geld natuurlijk. Maar dat is het voordeel van in een groep reizen, die vragen het 1 keer en geven het op als ze zien dat iedereen voor elkaar de foto knipt.
We zijn de Taj Mahal in geweest en rondgelopen. Supermooi en indrukwekkend gebouw…..maar het was zelfs voor Indische begrippen ongekend warm, het is gewoon net een sauna zodra je buiten komt. Dus vooral rustig aan.
Daarna zijn er 2 waarvan kind/partner ziek in het hotel was achtergebleven terug gegaan en zijn wij nog verder gegaan naar het rode fort. Mooi mooi, maar inmiddels toch al wat paleizen in de wereld gezien en op een gegeven moment is supermooi toch terug naar mooi. Maar hier zie je wel de typische Indische bogen en sfeer, dus wel weer heel mooi eigenlijk.
Daarna even geluncht en moesten we weer naar een zogenaamd Tupperware moment, dat zijn de verplichte momentjes waar je naast een staatswinkel moet gaan. Ditmaal wel een aparte, waarbij we gezien hebben hoe ze 3D schilderijen borduurden. Supermooi, maar iets buiten budget. En een juwelier die ook juwelen aan koningshuizen leverden…dus ook buiten budget en de juwelen van de Six zijn misschien nog wel mooier en een groot stuk beter passend bij mijn budget.
Daarna vroeg de gids of we nog even iets anders wilden zien in Agra…….neee, zwembad.
Dus zijn we terug naar het hotel gegaan en zijn we lekker naar het zwembad gegaan.
Net eventjes een hapje in het hotel gegeten en nu dus dit verslagje aan het maken.
Morgen gaan we met de trein…..jaja, de Indische trein. Zal ook een heel avontuur worden, al zitten wij wel in de meest luxe klasse….wat dat ook mag zijn. Het is maar voor zo´n 2,5 uur en dan worden we opgehaald door onze chauffeur die vanavond als is aangereden omdat de wegen daar zo slecht zijn dat er geen doorkomen aan is anders.
Maar de trein lijkt me dus wel leuk. Je ziet hier echt vrachtwagens voorbij komen, daar kan geen persoon meer langs, op of in. Want binnen in zit alles gestapeld, bovenop zitten ze allemaal en dan hangen er nog een paar langs. Ben ik blij dat wij weer ons eigen Fox busje hebben….decadent, maar wel lekker.
Nou, tot de volgende keer maar weer.
Oh ja, in dit hotel blijft de stroom uitvallen. Kan zomaar gebeuren.