Jurassic Park

Zo, weer eens even een berichtje, ditmaal niet uit Zuid-Afrika, maar uit Swaziland. Dus weer een paar stempeltjes in het paspoort erbij. Waar was ik de vorige keer ook alweer gebleven.

In de Drakensbergen, een prachtig berggebied. De dag van onze wandeling was het wat mistig, maar de dag van vertrek hadden we een mooi uitzicht op het amphitheater, een 500 m hoge, loodrechte rotswand met een lengte van 5 km. De Drakensbergen vormen de natuurlijke grens met Lesotho, een onafhankelijk staatje.

Daar zijn we enkele dagen geleden om na een lange reisdag bij St Lucia aan te komen. Nog eerst een omweg via Durban gemaakt, een stad met een hoog aantal inwoners uit India en de grootste natuurlijke havenstad van ZA. Daar aangekomen zijn we kort door de stad gereden en hebben we vervolgens een pauze gemaakt bij uShaka Marine World in Durban. Een aangelegd waterfront met doflinarium en winkelcentrum. Nadat bijna iedereen uit de bus daar de pin-automaat leeggetrokken had, werden we sterk verzocht om zsm iets te eten en dan pas te shoppen. Dus braaf als wij zijn hebben we de raad opgenomen, ook al vonden we het overdreven. Nou, het duurde ongeveer 15 minuten voordat ze ons drinken kwamen brengen, 15 minuten voordat ze onze bestelling voor eten kwamen opnemen en ik geloof wel 30 minuten voor een simpele tostie met frietjes.....alles rustig hier in dit land. Nou, eventjes een uur geluncht, maar wel lekker. toen bleef er ook weinig tijd om te winkelen over en hup de bus weer in op weg naar St Lucia. Maar eerst langs het nieuwe WK-stadion gereden van 2 jaar geleden.

We zagen op de terugweg bij het winkelcentrum een bewaker met groot geweer bij de pinautomaat staan, waarschijnlijk is de bank zich rot geschrokken van ons pingedrag ;-)

Nou, aan het eind van de middag kwamen we in St Lucia aan. St Lucia is eigenlijk een klein dorp, maar bij verschillende toeristen aantrekkelijk vanwege de gunstige ligging op doortocht van Johannesburg naar Hluluwe.

En er is nog iets wat St Lucia in trek maakt, namelijk het meer ´Lake St Lucia´ waar de grootste populatie nijlpaarden in het wild leeft en een hoop krokodillen. Het meer is maar 1/1,5 mtr diep en daarom perfect voor nijlpaarden. Het nijlpaard hoort niet bij de Big Five, maar is in Afrika de oorzaker van de meeste doden, omdat dat ze ook buiten de wildparken voorkomen. Dus toen werd onze reisleider even heel serieus, want het nijlpaard houdt van vers gras en waar is dat niet lekkerder dan in het dorp van St Lucia zelf. Het kon dus zomaar zijn dat we onderweg of zelfs op het terrein van ons hotel een nijlpaard zouden tegen komen. Instructie was heel stil zijn en achter iets gaan staan wat groter is dan jezelf zodat het nijlpaard je niet ziet en wachten tot ie weg is...ook al is dat 1 uur later pas. Over de krokodillen werd niets gezegd, maar vergeleken met een nijlpaard is dat een kleintje.

´s avonds heerlijk gegeten bij The Ocean Sizzler, een hele bord vol met verschillende soorten vis (dicht bij zee) voor ongeveer Eur 10,-. De prijzen zijn hier goedkoper dan bij ons.

Onderweg naar ons hotel zijn we gestopt bij Fisherman...ofwel overdag viswinkel en ´s avonds is het gedeelte achter de viswinkel een lokale kroeg. Natuurlijk de ´springbokkies´ geprobeerd, een mintlikeur met Amalula er bovenop. Bestel ik die, kost die welgeteld Eur 0,80. Maar enfin, het was gezellig en dat ene drankje werden er toch meer, maar om 00:30 zijn we met een groepje terug naar het hotel gegaan....en geen hippo´s ofwel nijlpaarden tegengekomen. Maar goed ook.

De dag erna zijn we naar de aflegsteiger gereden en daar de boot opgestapt en zijn we de nijlpaarden op gaan zoeken. 1 krokodil gezien en hele mooie gele vogeltjes die in het riet nestjes maken. En verschillende nijlpaard families. Ze staan lekker lui in het water naar ons te kijken en wij vanaf de boot naar hun. Ze lijken zo lief, maar in werkelijkheid....
Na de boottocht van zo´n 2 uur zijn we verder de provincie Kwazulu Natal ingereden naar de Zulu´s. Daar bij een Damazulu dorp aangekomen hebben we kennis gemaakt met de lokale bevolking. Weinig mensen leven nog zo, dus het was meer om te zien hoe het was. De vrouw is nog onderdanig en aan de hand van haar kleding kun je zien of ze getrouwd is of niet. Een vrijgezelle dame moet daar met blote borsten lopen zodat een toekomstige man kan zien wat ie in huis haalt.
Verder hebben we een gevecht en verschillende dansen gezien. Helaas begon het bij aankomst enorm te regenen dus veel van dorpje hebben we niet gezien en kregen we een demonstratie onder een groot rieten afdak. Er was 1 kind en die stal natuurlijk de show.

Daarna zijn we naar ons hotel gereden dicht bij het Hluluwe park. Daar aangekomen stonden we voor een grote poort. Eerst bellen en ging de poort open. Grote omheining eromheen omdat onze lodge voor de komende 2 nachten in de bush bush lag. Op het zandpad dus meteen enkele bokken gezien en giraffen. In de lodge aangekomen zag ik een Jack Russell aankomen dus ik grapte ´kijk een olifant´ schrikken sommige mensen zich helemaal rot....oooops sorry ;-)
Maar dat was het huisdier van de eigenaren dus. Mijn kamer was best schoon qua gedierte, enkele muggen en vliegen, maar de klamboe die boven het bed hing, loste dat probleem ook op. Sommigen hadden een kikker op de kamer of een schorpioen zelf. Ja, dat kan in de bush bush. Bij aankomst zijn we met 3 nog eventjes de nabije omgeving gaan verkennen en werd ons vriendelijk doch dringend verzocht om niet van de paden af te wijken en op te letten voor slangen, vooral de cobra. Er werd gezegd, welke slang je ook tegen komt, ze zijn giftig. Nou, ook die hebben we gelukkig niet gezien, wel stonden er een aantal grotere bokken in het weiland in de buurt. Maar een van ons was zo handig om de flits op zijn fototoestel aan te zetten, dus toen ik wou knippen waren ze al weggerend van schrik.

´s Avonds heerlijk in de lodge gegeten, een heuse Zuid-Afrikaanse braai (ofwel BBQ), wij waren de enigen die daar waren, was ook kleinere lodge. En hoppa, de eerste malaria pil naar binnen. ´s Avonds sprongen de aapjes over de lodge, geinig geluid. En natuurlijk de brulkikkers weer.

De dag erna was het om 5:15 uur vertrekken. Het was zo´n 30 minuten rijden en om 6:00 zaten we dan verdeeld in 3 groepen in onze 4x4 jeep. Met een ranger op pad naar de Big Five. Hluluwe (spreekt uit als sloesloewe) is het oudste wildpark van Afrika geopend in 1895. Dit park is nog niet zo heel bekend bij de toeristen dus het was nog niet file rijden. Het park is voornamelijk bekend om zijn succesvolle fokprogramme van de witte neushoorn. De meeste neushoorns die je in dierentuinen ziet, komen hier oorspronkelijk vandaag. Het regende die morgen maar dat is perfect weer voor op safari te gaan omdat de dieren dan blijven bewegen omdat alles nat is. Beter dan 40 graden want dan ligt ook alles onder de schaduw.

Het is een vreemde gewaarwording als je zo´n park binnen rijdt. Hoge afzetting met schrikdraad die zo te zien een vele grotere klap geven als bij ons de simpele schrikdraad en giga wildroosters, beetje Jurassic Park gevoel. De poort gaat open maar daarna meteen weer dicht. En dan komt het besef....je bent zelf nu ook een prooi want hier zitten de 5 gevaarlijkste roofdieren op land die een mens zo ombrengen als ze de kans krijgen. Onze ranger Louise was al 7 jaar ranger in dit park en haar hobby was haar werk. Voordat we verder reden eerst wat regeltjes: niet schreeuwen, niet de armen buitenboord van de jeep en vooral niet uitstappen. En ook niet ssssstttt roepen want dat galmt door zo´n park.

Nou, met onze poncho´s aan op weg naar de dieren. Geen enkele garantie dat je wat ziet, maar wij hadden meteen al geluk. Na de eerste 500 meter stonden we middenin een kleine kudde giraffes en zebra´s. Machtig om zo´n giraffe soepeltjes voorbij zien wandelen. De dieren zijn gewend aan de jeeps, de vorm en de trilling. Dus ze rennen er niet voor weg. Maar als jij je arm uitsteekt verandert die vorm en dan schrikken ze. De dieren zijn kleurenblind dus de fabeltjes dat je compleet in Indiana Jones outfit moet komen, klopt ook niet.

Iets verderop meteen raak, dier 1 van de Big Five, de buffel. Ziet er niet echt gevaarlijk uit, maar doordat ze in grote kuddes leven zijn ze zeker wel gevaarlijk. En dan achter de struiken......ja, de eerste neushoorn in zicht. Met een kleintje van 3 weken!! Nou, dat was uniek en machtig om te zien. Dus ook even stil gestaan om foto´s te knippen en natuurlijk te bewonderen. Dus dier 2 van de Big Five ook in de pocket.
Verderop verschillende soorten bokken gezien, van kleine impala´s tot steenbokken en weet ik veel wat. Verschillende apen gezien en veel meer giraffes, zebra´s en neushoorns. Ook 2 vechtende neushoorns, dus we bleven maar op zekere afstand. Zeker toen er eentje ons aankeek en zenuwachtig naar achteren liep. Onze ranger stond standby om gas naar achteren te geven, maar de neushoorn besloot te vertrekken....pfff.
Maar giga spannend, je bent zo gefocused om te zien of je wat kunt spotten. Wij hadden echt veel dieren, ook veel verschillende vogels. Op een punt stapte onze ranger uit met verzoek of wij wilden blijven zitten tot ze terug was, zij ging kijken of er bij de rivier iets zat. Helaas niet. Tussen 10-12 uur hebben we eigenlijk bijna niets gezien. Toen was het tijd voor lunch. Wij dachten aan simpele boterhammen, maar het hotel had verschillende hapjes klaargemaakt inclusief pastasalade....hmmm. Wel vreemd want je zit het in het park op een picnic plek op te eten waar de prullenbakken in roosters ingesloten zijn zodat de dieren er niet bij komen. Sommigen zijn behoorlijk gedeukt door de dieren die er tegen aan bonken.
Uuuhhhh mevrouw de ranger, waarom mogen we hier wel zitten en normaal niet uitstappen....oooohhh maar hier kan ook zo een leeuw opduiken hoor, was het antwoord....ieks. 1 keer dacht ze iets te horen, maar gelukkig niets. De ranger zelf zag je continue alles screenen.
Ze gaf al aan dat het na de lunch zou kunnen tegenvallen omdat de dieren ook een middag dutje doen....maar niets bleek minder waar. Na de lunch kwamen we echt continue dieren tegen, neushoorns, etc. Zelfs mestkevers die een buffeldrol achteruit aan het rollen waren. Leuk om te zien. Er kunnen ook prive auto´s door het park rijden, en als iemand wat ziet kun je stoppen, als je maar in je auto blijft. Toen zagen we een auto stil staan. Onze ranger stopte en ik meende iets lichtbruins te zien, en nog eentje in onze jeep ook.....jackpot. Onder de boom liggen 2 jachtluipaarden (cheeta´s) een impala hertje op te peuzelen. Onze gids zei dat dit zeer zeldzaam was dat je ze zo goed zag. Wow, gaaf om te zien. Dus daar hebben we langere tijd stil gestaan en gingen de luipaarden ook staan af en toe zodat je hun lange staart kunt zien. Het luipaard hoort bij de Big Five, maar helaas het jachtluipaard niet. Is niet gevaarlijk genoeg, al peuzelt ie je wel op als je in het zicht komt.
Na een tijdje verder, meer plaats maken voor ander auto´s want verschillende kwamen vragen wat wij zagen en vielen dan meteen stil met open mond.

Als klap op de vuurpijl nog net op het laatste een bronstige olifant gezien, wel van veilige afstand want die mannetjes moet je dan niet tegen komen dan, want ze komen dan recht op je afgestormd. Nummer 3 van de Big Five!

Om 16:00 uur waren we weer terug bij de uitgang en hadden de andere 2 jeeps ook 3 van de 5 gezien (dezelfde) en baalde onze reisleider dat ie niet bij ons in de jeep zat ivm de cheeta´s. Hij had die nog nooit gezien.
Voldaan maar moe van het continue de omgeving afstruinen weer terug bij het hotel. Na een lekkere avondmaaltijd lag iedereen om 22:00 uur in bed. Het begon rond 20:00 uur te regenen, non-stop. Goed voor de omgeving, maar minder voor toeristen. Al hadden wij super weer voor de safari.

De dag erna weer op weg richting Swaziland. Swaziland is een eigen koninkrijk wat 25% omsloten wordt door Mozambique en 75% door Zuid-Afrika. Daar aangekomen kregen we eerst een stempeltje dat we ZA uitgingen en een stempel dat we Swaziland in gingen. Dat ging vrij snel uiteindelijk, dus na een half uur waren we op weg in Swaziland. Gerund door een koning met 14 vrouwen. De koning leeft in pure rijkdom terwijl de mensen zelf in pure armoede leven. De koning kiest ook zijn eigen parlement dus als je vriendjes bent, heb je het goed. 60% van de bevolking staat nog achter de koning maar dat wordt steeds minder omdat ze steeds meer het onderscheid tussen rijk en armoede zelf inzien. Eerder dit jaar zijn dan ook enkele reizen aangepast en werd Swaziland vermeden ivm onrusten, maar nu is het relatief veilig. Veilig is ook weer een groot woord omdat je als blanke hier niet alleen over straat mag lopen. De mensen zijn wat stugger dan in ZA.

In de middag zijn we gestopt bij een kaarsenfabriekje waar ze van kaarsvet, dat werd bedrukt dmv stempels olifanten, neushoorns, etc kaarsen vormden met de hand. Leuk om te zien. Daarbij was nog een klein Swazimarktje, maar de mensen daar hadden weinig zin om te onderhandelen zeer zeker omdat het al de hele dag volop regende.

Je ziet onderweg verschillende stro-hutjes, vaak ronde hutjes. De mannen mogen hier meerdere vrouwen trouwen. De laatste vrouw die erbij komt moet alle taken over nemen zoals poetsen en op de kinderen letten. Dus je kunt beter zorgen dat je de eerste bent. De kinderen worden de eerste 7 jaar vooral door zijn ouders opgevoed en krijgen pas wanneer ze trouwen te horen welke vrouw zijn of haar moeder is. Dit om onderscheid te voorkomen. De vrouwen hebben ieder hun eigen hutje zodat de vrouwen ook niet zien of de man binnen is en zo jaloezie minder voorkomt. De hutjes hebben ieders een bed aan de linkerkant en de rechterkant. Links is voor de vrouw en rechts voor de man. De vrouwen zijn zeer onderdanig en als de man dan komt, dan mag de vrouw niet naar hem toe komen, pas als de man met een stok 2 maal op de grond slaat. Dan moet de vrouw al kruipend....geen leugen, lopen mag niet, naar hem toegaan en de echtelijke daad verrichten. Na afloop moet de vrouw weer terugkruipen en als de man dan nog een keer wil, dan hetzelfde ritueel. Kortom, de vrouw heeft niets te kiezen. Ook dit fenomeen wordt steeds minder omdat ze erachter komen dat meerdere vrouwen ook meer geld kosten, maar je ziet het nog steeds.

Na al die armoede onderweg te zien, kwamen we aan bij ons hotel. In een vrij luxe buurt met uitzicht op de vallei. Helaas heb ik weer het geluk om de kamer met uitzicht op de personeelsingang te hebben...maar ach ik slaap hier geen 3 weken. Sommigen hebben een prachtig uitzicht op de vallei.

´s Avonds bij het eten kwam de reisleider al vertellen dat misschien het programma van de dag erna moest worden aangepast aangezien het al meer dan 24 uur non-stop aan het regenen was en het Milwane wildreservaat qua weg onbegaanbaar was. Dat zouden we dan ´s morgens te horen krijgen.

De ochtend erna liep iedereen met spanning richting ontbijt maar heerste er een bedrukte stemming omdat een vrouw uit onze groep gisteren via WhatsApp te horen had gekregen dat haar moeder gisteravond was overleden. Hier in Swaziland hebben we geen netwerk voor de mobiel, dus ze konden haar niet bereiken, dus dat was de enige mogelijkheid. Haar moeder was wel al ziek, maar het kwam toch nog op een koud dak. Ze gaan nu proberen de uitvaart te rekken tot a.s. dinsdag zodat ze nog tot en met Johannesburg mee kan maar van daaruit terug naar Nederland vliegt.

Nou, dat was het slechte nieuws, maar het goede nieuws was, dat het prachtig weer was geworden dus het Milwani reservaat gewoon door kon gaan. Swaziland heeft een prachtige bergachtige natuur, met het rode zand. De zandpaden en het gras is allemaal bedekt met rood zand, het typische Afrika zand.

Milwani is een relatief klein reservaat en heeft niet de Big Five, maar wel
verschillende bokjes, apen, zebra´s, everzwijnen en ook veel slangen.
Daar aangekomen moesten we het park in met 4x4 jeeps omdat de wegen onbegaanbaar waren voor onze bus. In het park zelf konden we kiezen of paardrijden, of mountainbiken, of wandelen of met een jeep mee. Wij hebben dat laatste gedaan en wilden daarna nog even wandelen. Onderweg nog een slang gezien, de zogenaamde ´spitting cobra´ ofwel spugende cobra. Toen we deze voorbij reden mochten we niet kijken naar de slang omdat deze plotseling kon spugen gericht op je ogen.....toch stiekem gespiekt, maar ik zag de slang al niet meer.
De tocht zou 1,5 uur duren, maar heeft zo´n goede 2 uur geduurd.
Daarna hebben we heerlijk op de veranda de Bush Basket gegeten, ofwel impalavlees, en wildebeest worst en kip nuggets met friet. Wel aardig.
De veranda keek over een meer uit met verschillende reigers en ibis vogels. En plots dook daarbij een giga krokodil op die zich klaar maakte om een vogeltje op te peuzelen. Helaas hebben we niet meer gezien dat ie echt hap ging zetten maar je kon zijn sluipmethode zien hoe hij steeds dichterbij kwam en zijn bek al steeds meer open gooide.

Van de paardrijders is er 1 van haar paard gevallen nadat de begeleider een klap op het paard zijn bil had gegeven dus die kwamen ook eerder terug.

En nu weer terug naar het hotel. Morgen weer richting ZA, dus weer stempeltjes zetten in ons paspoort, en op weg naar Hazyview. Met als klapper overmorgen de game drive door het Krugerpark ofwel het bekendste park van Afrika waar we dan toch de Big Five compleet hopen te maken met leeuwen en luipaarden. En hopelijk ook meer olifanten.

Ik hoorde dat het in Nederland erg waaide, hier is het rond de 20 graden en ´s nachts ijskoud. Maar goed om te reizen en goed voor de dieren. Vandaag hadden we enorm geluk en brak het zonnetje zelfs door.

Nou, nu ga ik echt stoppen.

Tot de volgende keer!