Where the rainforest meets the reef

Zo daar zijn we weer, nu in Cairns dus onze laatste stop.


Gisteren zijn we naar het Daintree Rainforest gegaan waar we eerst een boottocht over de Daintree River gemaakt hebben en verschillende krokodillen, ook een baby verstopt in de modder, een python (gelukkig hoog in de boom) en verschillende vogelsoorten gespot. Blijft toch altijd spannend om dieren te spotten.

Onze lokale praatgrage gids stond ons aan de andere kant op te wachten om verder te gaan verder het regenwoud in te gaan. Het is een van de oudste regenwouden welke letterlijk grenst aan het grootste koraalrif ter wereld het Great Barrier Reef.

Dit is al uniek op zich en ook het lokale verkooppunt.

We hebben oa een boardwalk gedaan, een wandeling over uitgezette houten paden. Daarbij waren we nog geen 10 meter onderweg gaat de gids vertellen over de medicinale planten en bomen die er groeien. De vijgentakken overwoekeren andere bomen waardoor je toch behoorlijk alles ziet kronkelen, gelukkig geen slang.
Iedereen zit rond te kijken zegt de gids 'you all have city eyes ', ofwel stadsmensen. Staan we met zijn allen nog geen 2 meter van een middelgrote hagedis van zo'n 40-50 cm, Boyds Dragon Lizzard.
Interessant om te horen wat er allemaal groeit, van hairy Mary's waar je in blijft haken als je ze aanraakt tot verschillende varens.

Helaas geen Cassoway vogel gezien. Dat lijkt een kalkoen op struisvogel formaat, kijkt je recht aan in de ogen dus als je ernaast staat. Wel de iconische verkeersborden gezien maar helaas niet in het wild.

Onderweg nog Wallabies gevoerd, er waren ook een paar Joeys, ofwel jonkies. Eentje wilde steeds bij moeder terug in de buidel maar moeder vond dat het tijd was dat ie uit huis ging want dat ging dus niet door.

Vervolgens naar Cape Tribulation, ooit ontdekt door de Nederlanders maar omdat die dit niet interssant genoeg vonden heeft William Cook hier zijn vlag geplant.

Voorbij Cape Tribulation is het gedaan met verharde weg en vervolgen we de weg over een hobbelig zandpad. We komen bij een groot rood waarschuwingsbord dat vanaf dat punt alleen 4x4 aangedreven voertuigen mogen rijden. Rij je er met een gewone auto in dan ben je niet meer verzekerd. Kreekjes kunnen overstromen waardoor de weg onder staat, steile hellingen.
Wij gaan door tot een kreekje, waar de crocs niet komen. Dus plons het water in, het water was super helder en ook heerlijk. Hier was alles erg warm en vochtig dus afkoeling was lekker al durfde de meesten het niet aan. Net toen ik eruit wilde kwam wat extra entertainment. Een stationwagon met een boot op de aanhanger die even dacht door die rivier te rijden. Want ach dat groot waarschuwingsbord is voor mietjes. En ja hoor....brrrrr brrrr vast. Nou toen even gekeken wat ze nu gingen doen. Aanhanger losgekoppeld en toen nog maar eens proberen ofwel je motor opblazen. Als laatste poging hebben ze hem op de kant geduwd. Denk niet dat ze veel verder gekomen zijn want hele bumper was eraf en de motor was opgeblazen zo te ruiken.

Maar toen we terug naar de bus liepen zagen we wel een croc bord.. uuuuuhh gids? 'Ja maar ze komen niet zover hoor'. Aparte gewaarwording, er liggen hier zoveel prachtige stranden maar je mag het water niet in want de crocs verwachten je al.

In december is hier de laatste dame opgegeten. Mevrouw de toeriste dacht 's avonds om 22:30 nog even het water in te gaan...tot groot plezier van die hongerigs krokodil die haar dus aanviel en meetrok voor de ogen van haar vriendin.

Maar wij hebben nog alle tenen dus is goed gegaan.
Via een lokale ijsboerderij voor tropisch ijs (vergelijkend warenonderzoek hè) over de Ferry weer terug richting Cairns.

Vandaag stond de grootste vissenkom ter wereld op het programma, ofwel het Great Barrier Reef.
Inmiddels een van de nieuwe wereldwonderen, een koraalrif net buiten de kust van Cairns wat 2000 km lang is en bestaat uit gigantisch veel koraalriffen, het is dus niet aan 1 stuk, maar honderden delen.

Koraal duurt jaren voor op te bouwen maar afbreken 1 minuut, het is heel kwetsbaar.
Wij gingen met een spiksplinternieuwe catamaran van 6 miljoen en 1 maand oud richting het rif, zo'n 2 uur varen.

Een groep ging duiken en een andere groep snorkelen. Ik ben voor snorkelen gegaan omdat ik even niet durf te duiken ivm kramp en daarbij vlieg ik morgen terug.

Na de instructies kon je kiezen of je met een instructeur mee of dat je met eigen buddy of groepje ging.
Ik ging met onze reisleider mee met nog 3 anderen. Maar ik heb een onderwatercamera dus wil onderweg ook wat zien. En daar was enorm veel te zien.

Alhoewel je gewoon op open zee zat komt het koraal tot soms wel 50 cm aan de oppervlakte. Ideaal voor snorkelen ook. Op veel stukken moest je dus drijven want anders zat je vin al aan het koraal.
Maar dat wil zeggen dat je de mooiste kleuren voorgeschoteld kreeg en een enorme variatie vissen.

Wat heb ik gezien: anemoonvisjes (ofwel Nemo), zeekomkommers, zee-aal, verschillende reuzenoesters, rifhaai van 1-1,5 meter, heel veel kleurrijke vissen, scholen tot individuele.

Bij de middagplek ben ik met een groep met instructeur meegegaan. Ik heb er gewoon naast en omheen gesnorkeld.

Heerlijk!
Dat is een goede afsluiter zeg ik.

Vanavond nog samen met de groep gegeten en morgen splitsen onze wegen. Ik heb een andere vlucht dan de rest van de groep omdat ik mijn eigen vlucht geboekt heb ivm extra dagen Sydney.

Ik vertrek iets later maar ben wel eerder op Schiphol, mijn tussenstop is korter.

Zo en dan zitten de 30 dagen erop, ze zijn voorbij gevlogen.
Ik heb me prima vermaakt hier en het is zeker een land waar ik kog terug ga. We hebben veel gezien maar nog steeds maar 1% of zo.

Als ik thuis ben zal ik nog wat foto's plaatsen.

Tot de volgende keer!O