Het einde is in zicht

Het zit er weer op
Ik typ dit verslag in het vliegtuig naar Amsterdam, het zit er helaas weer op. Maar heerlijk om weer op pad te kunnen naar een voor mij nog onbekend stukje aarde en wel een heel mooi stukje.

Gisteren ben ik op tijd weggereden vanuit Harstad naar Tromso. De langste rit deze reis.
Maar ook daar weer prachtige landschappen waar je doorheen rijdt. Ditmaal geen wildlife onderweg gezien behalve de gebruikelijke schapen en koeien.

Richting Tromso werd het kouder en dat kon je goed zien aan de besneeuwde bergen die nu al een stuk meer sneeuw hadden dan een goede week ervoor.

Met wat tussenstops kwam ik rond 13:30 uur in Tromso aan. Daar ben ik eerst naar de lift gegaan die je boven op een berg brengt met een mooi uitzicht op de eilanden waar Tromso op gebouwd is. Vanuit hier kon je ook verschillende wandelingen maken de bergen in, omdat ik te vroeg was voor het hotel heb ik toch nog een kleine wandeling kunnen maken, niet was het ook heerlijk nazomer weer.

Op de terugweg richting het centrum ben ik ook nog even naar de Arctische kerk geweest die een markante buitenkant heeft zeg maar een soort Sydney opera house in het mini, gebruik je verbeelding.
De binnenkant is sober maar wel een hele mooie glas in lood driehoek raam.

En toen verder naar het centrum van Tromso. Mijn auto in de grot geparkeerd, parkeergarage bouwen ze hier onder de grond als het ware, de auto piepte bij binnenkomst van alle kanten want die was even krap maar daar verder rijdend blijkt het een mega parkeergarage te zijn, giga.
Nou geparkeerd en naar mijn hotel gelopen wat er zo’n 50 meter vandaan lag.

Koffer gedumpt op mijn kamer en Tromso in. Vorige keer dat ik er was was het laat door het gezeik met de huurauto ophalen of eigenlijk juist niet ophalen en toen was alles dicht al. Dus weinig indruk gekregen toen. Nu bleek het toch een rustige stad waar het voor Noord Noorse begrippen druk is. Er staat leuke huizen tussen en overal outdoor winkels. Heb je wandelspullen, bergklimspullen of dikke Noorse truien nodig dan is dat the place to be.
Onder het wandelen kwam ik toevallig bij een gebouw uit waar Trollmuseum op stond. Was die op Senja dicht, deze bleek nog open te zijn.
In Noorwegen hebben ze fijne werkdagen, veel winkels openen pas om 10 uur of 11 uur en gaan om 15:00 uur of 16:00 uur weer dicht. Dit museum dus niet. Ik loop het gebouw binnen pak de lift naar de 3de etage en stap daar binnen terwijl 2 dames zich bijna schrokken dat er iemand kwam. Nou enthousiast werd ik ontvangen, kreeg een iPad mee en uitleg hoe dat werkte. Ik kreeg de vraag waar ik vandaan kwam ‘uit Nederland’. Nou ze hadden nog nooit een bezoeker uit Nederland gehad, bleek dat ze net twee weken open waren :)

Een klein museum, nog groeiend zeg maar waar je uitleg over de trollen en andere mythische figuren kreeg. Mooie beelden/poppen hadden ze gemaakt, heel wat professioneler als de poppen die ik op Senja zag.

Een van de dames vond het zo geweldig dat ik er was dat ze mij een persoonlijke rondleiding gaf. Volgens mij was ze van bovenin Rusland wat niet zo heel ver van Tromso vandaan ligt overigens. Ze vertelde met grote passie over de trollen en Noorwegen en hoe het vroeger was. Leuk, ik kon niet alles verstaan van het gebrekkige Engels maar enthousiast was ze.
De dames bedankt en een leuke beoordeling op trip advisor gegeven en toen eten zoeken, hoefde ik niet ver voor te gaan ditmaal in de buurt een pizza waar ik de helft nog niet van op kon.

Toen terug naar het hotel waar ik mijn ontplofte koffer maar eens opnieuw georganiseerd heb. Toen wist ik ook hoeveel souvenirs er nog bij passen.

Vanmorgen had ik alle tijd, lekker door de haven gewandeld en de souvenierwinkeltjes bezocht. Na een overdosis trollen en wollen handschoenen en mutsen terug naar het hotel richting luchthaven. Auto helaas weer moeten inleveren, want het was een heerlijke auto om dit land door te kruisen.

Eerst de vlucht naar Oslo en vandaar met wat vertraging door naar Amsterdam.

Helaas had ik niet meer tijd in Tromso want ze hebben verschillende interessante musea over poolexpedities etc. Maar ja moeten we toch gewoon een keer terug gaan.

Samenvatting van Noorwegen, een gigantische groot maar ook mooi land. De mensen eerlijk en super vriendelijk. Geen gekke fratsen. En een ruime keuze aan heerlijk vers en gezond eten (pizza was dan wat minder gezond).
En iedereen jong en oud spreekt over het algemeen een goed woordje Engels.

En een tip, wil je een grote kans op noorderlicht hebben aarzel dan niet om in september/oktober of maart/april te gaan. Dit zijn vaak betere omstandigheden dan in januari waar het vaak bewolkt is.
Ik heb haar afgelopen reis 3 x in volle glorie gezien maar had haar vaker kunnen zien. In Andenes zaten twee Duitse bloggers op de boot die ben ik gaan volgen en die hebben volgens mij 1 avond geen noorderlicht gezien en de rest wel.

Heerlijk om weer op pad te mogen en smaakt naar meer. Ik heb nog nooit zoveel mijn handen ontsmet tijdens een vakantie en het mondkapje in het vliegtuig is ook geen straf. Liever niet maar ach als dat je naar een mooie bestemming brengt dan no problemo.

Wat zal de volgende bestemming zijn? Geen idee, we zien het wel hoe het in deze gekke wereld gaat lopen.

Tot de volgende keer!