Blue Mountains en Tasmanië

Woensdag naar de Blue Mountains, een gebergte zo'n 50 km van hartje Sydney wat zo vernoemd is omdat er veel eucalyptus bomen staan die in de zomer door de oliën die ze afgeven een blauwe gloed geven, vandaar de Blue Mountains.

Maar eerst eens Sydney zien uit te komen. Dat kan al een hele strijd zijn maar omdat het paasvakantie is valt het mee en na 2,5 uur rijden zijn we er.

Bij de Three Sisters, het bekendste punt. Een 3 tal rots blokken als het ware waarvan de legende is dat een lokale vader drie dochters had die veel lastig gevallen werden dus heeft hij ze in steen verandert. Echter vaders zelf is eerder gestorven en om die reden konden ze niet meer terug getoverd worden.

Vanuit de Three Sisters zijn we via de Giant Staircase naar de vallei geklauterd, een flinke daling van 980 trappen. Ik heb ze zelf niet geteld maar geloof het wel want het zweet kwam uit alle poriën. Beneden uitzicht op de Katoomba waterval. Nu kon je weer omhoog klauteren maar ik heb lekker lui het treintje genomen aangezien ik knikkende knieën kreeg. Ook een ervaring dat treintje. Die ging zowat stijl langs de bergwand omhoog. Onderweg verschillende mooie plaatjes gemaakt.

Toen terug naar de stad waar de weg naartoe potdicht zat. Onze chauffeuse wist een omweg dus al met al op tijd terug in Sydney waar we met de groep Thais zijn gaan eten...yum yum.

Donderdag vroeg op want ons vliegtuig vertrekt om 7:30 richting Tasmanië, een eilandstaat van Australië 240 km beneden Australië zelf. Hoofdstad is Hobart, voor Australische begrippen een kleine stad. 200.000 inwoners en op de rest van het eiland nog zo'n 400.000. En qua oppervlakte net zo groot als Nederland. Hobart is de 2de oudste stad van Australië, op Sydney na.

Na een vlucht van zo'n 2 uur kwamen we aan op Tasmanië. Nadat wijzelf en onze koffers besnuffeld werden door honden om te mochten we door. Niet voor drugs maar voor fruit en vers vlees en kaas en zo. Men is als de dood dat er een virus of bacterie het eiland op komt die de hele oogst vernietigd.
Maar onze gids had ons goed gewaarschuwd dus wij mochten probleemloos verder.

Op Tasmanië hangt een van de meest zuivere lucht ter wereld, maar het waait eigenlijk altijd en regent ook meestal. Nou is het zo dat je krijgt wat je verdiend en wij komen dus aan op een dag van 20 graden in Het stralende zonnetje. En dat terwijl wij vanmorgen een regenachtig Sydney achter ons hebben gelaten.

Enfin toen we in het hotel aankwamen heeft de reisleider eerst een rondje in het centrum met ons gedaan. Hobart is de hoofdstad maar voelt meer als een groot dorp, nog relaxter dan Sydney.

Aan de haven stikt het van de visrestaurants dus een lekkere vissoep met zalm, garnalen en coquilles genomen...yum yum.

Toen mochten we ons eigen plan trekken de rest van de dag. Ik ben de hop on hop off bus ingestapt om zo toch wel de hele stad te zien. Oa naar de vrouwengevangenis geweest van vroeger. Rond 1826-1859 werden vrouwelijke gevangenen vanuit de UK op de boot gezet om vervolgens na 4-6 weken op zee aan te komen in Hobart. Daar moesten ze dan nog van de haven tot aan de Cascades Factory lopen. Ze noemden het geen gevangenis want de vrouwen moesten werken.
En als je dan hoort voor welk delict ze hoelang kregen...bacon gestolen was 7 jaar.

Dan werden de vrouwen nog onderverdeeld in 3 klassen, afhankelijk wat je gedaan had, hoe je je op de boot gedragen had, werd je vervolgens ingedeeld. Klasse 3 betekent schoonmaken , keukenwerk en dat soort dingen en klasse 1 was je bediende bij een rijke familie.
Indrukwekkend.

Vervolgens even bij de Cascade brouwerij geweest. De oudste van Australië en toen terug de bus in via de Botanical Garden weer terug het centrum in. Omdat de afdaling van gisteren toch een behoorlijk impact op mijn bovenbenen heeft gehad (au au au, net een oud wijf) heb ik bij zo'n vistentje een flesje drinken gekocht en ben ik even op een bankje gaan zitten naar de haven te kijken.

Na 5 minuten komt er recht voor mijn gezicht zo'n echte Tasmaanse zeehond naar boven....uuuhhh hallo.
Vervolgens ging ie zich uitgebreid in het water zitten wassen. Iedereen die het zag stond met verbazing te kijken. Zelfs de lokale mensen zeiden dat dit niet een allerdaags plaatje was. Ik heb de foto's op mijn fototoestel. Leuk om te zien, mooi dier hoor. Van die plompe met mini oortjes.

Nou vervolgens wat rondgelopen bij Salamanca Square en oud Hobart, toen eerst via de viswinkel een heerlijk stukje verse gerookte zalm gekocht, was in de aanbieding voor Pasen. En ook die spartelde een paar dagen geleden nog in de zee.
Vervolgens naar de supermarkt voor wat fruit en broodjes voor morgen en toen naar het hotel.
Vanavond even rustig avondje. Even van de benen af want morgen staat Freuchinet, een natuurpark op de planning dus zal ook wel een wandeling blijven plakken.

Nou groetjes en tot de volgende keer.

Marjo