Beestjes

Beestjes kijken
Vanmorgen op tijd vertrokken vanuit Skaland op Senja om uiteindelijk de dag te eindigen op het grootste eiland van Noorwegen, Hinnøya, eigenlijk de grote doorgang naar de Vesteralen eilandengroep en ook de Lofoten eilandengroep.
Maar eerst nog wat andere afslagen te nemen voor de eindbestemming van vandaag is bereikt.

Je blijft je verbazen over de mooie diverse landschappen waar je hier doorheen reist. Van hoge bergketens tot kustgebied en ook pal daarnaast die bergen weer. Kortom iedere 15 minuten heb je weer een heel ander plaatje maar er zit vast water bij. Zoniet de zee of een idyllisch meer dan wel de gigantisch vele watervallen die vanaf de bergen omlaag stromen. En afgezien van de behoorlijke hoeveelheid regen die valt en vele bergen achter de wolken verdwijnen, er is altijd wat te zien. Gisteren al een ongepland voorproefje gehad met de overstekende rendieren en mijn eerste stop was bij het Polar Park. Een wildlife park (let op, geen dierentuin dus geen kleine opgepropte kooien) met alleen arctische dieren, ofwel dieren die boven de poolcirkel voorkomen. Zoals de elanden, deze hadden zich verscholen vandaag dus die heb ik nog niet gezien. Verder wel wolven (maar die kun je ook al op de Veluwe tegenkomen tegenwoordig), diverse beren waaronder mannetjes en vrouwtjes, ze werden daarom vorig jaar verrast nadat ze hun winterslaap gehouden hadden met 3 nieuwe welpjes, inmiddels ook flinke beren.
Lynxen, poolvossen, muskusos (ik had ze wel eens op tv gezien maar wist niet eens hoe ze genoemd werden) een hoefdier die lijkt op een os maar dan sierlijke ram-horens naast zijn gezicht heeft, veelvraten ofwel wolverine (nee geen schransende toeristen hoor), herten en rendieren.
Je las in de reviews van het park dat sommigen maar enkele dieren spotten, dat kan want het waren behoorlijk natuurlijke afgezette heuvelachtige gebieden waar ze leefden, dus ze konden makkelijk uit het zicht zijn, maar ik had geluk en kon alle dieren behalve het eland van mijn lijstje strepen.

Net aangekomen bij de beren, op zijn Noors Bjorn genoemd, komt daar een hele kleuterklas, die kregen in het Noors uitleg bij de 2 grootste beren. In het gebied ernaast zat de rest van de 7 beren en je zag ze volledig op die kinderen reageren, ze konden hun niet zien maar waren heel nieuwsgierig, misschien ook wel wat honger. Apart om te zien.

Daar ben ik toch wel een paar uurtjes zoet geweest.

Toen op naar Narvik, een havenstad waar een rijke Viking geschiedenis ligt.
En vervolgens in 1940 zijn de Duitsers hier binnen gevallen, je had dan ook diverse herdenkings monumenten in deze omgeving waar ik er een paar van bezocht heb. Narvik ligt heel dicht bij Zweden maar ik ben toch maar in Noorwegen gebleven, bevalt me wel.

Vervolgens via de Tjeldsund brug naar het eiland Hinnøya. De bruggen gaan hier best steil omhoog want ze zijn breed en hoog genoeg voor alle cruiseschepen die hier normaal langs alle fjorden varen. Nu door Corona flink wat minder.

Ook hier weer de bordjes met overstekende elanden, echt meteen naar de brug waren het 3 schapen, zeker met grootheidswaan. Hey zag zo komisch uit net voor zo’n elanden bord 3 schapen op de weg….uuuh.

Ook weer een prachtig eiland en gelukkig begint hier de lucht te klaren. Maar resultaat van regen en zonneschijn was een enorme hoeveelheid regenbogen, een ervan was zo fel dat ie wel in de lucht getekend had kunnen zijn.

Eerst Harstad nog links laten liggen door naar het aangrenzende dorpje Trondenes, daar ligt de meest noordelijke middeleeuwse kerk. Meestal zijn de kerken hier van hout en deze van steen. Mooie kerk aan het water. De plek waar vroeger de Vikingen rechtbank en politiek zat.

Toen op naar Harstad, een wat grotere stad (20.000 inwoners). Ook weer een leuke afwisseling met de rust op Senja.
Mijn hotel ligt aan de haven en mijn kamer kijkt uit op de zee, hopen dus op opnieuw het noorderlicht.

Nou dat was het weer, tot de volgende keer maar weer.