Tokyo speaking

Nou na een lange vlucht van zo’n 12:30 uur weer fris en iets minder frisjes het vliegtuig uit. Daar stond onze reibegrleider die luistert aan Steven.

Eerst de wifi hotspot opgehaald zodat je dat ook gedurende mijn reis in middels vervreemd

Naren korte stop, lees koffers op de kamers leggen, je heel snel verfrissen en weer beneden en Tokyo in.

Eén gedisciplineerde maar drukke stad. Met de metro’s en treinen zijn we naar een park gegaan, het Yogogipark gegaan. Een van de grootste parken van Tokyo. In de wijk Shinuya.

Vreemd hie het geluid van de stad verdwijnt tussen de hoge bomen.

Bijdr ingangen een mooie hoge Omotesandō poort, dan weet je dat je in Japan bent, om de keizer te eren.

Vandaar uit zijn we de wijk Harakuya ingelopen. Eén levendige wijk waar de jongeren zich veel al door manga strips en Kpop laten inspereren. Ze durven helaas niet op de foto maar leuk om door deze wijk te banjeren. Hier vind je ook een katten café waar je een koffie of thee kunt drinken terwijl er overal poezen en katten aanwezig zijn die je dan kunt knuffelen of aaiend ook een biggen café (ja heb het met blote ogen gezien) en meerder puppy en honden café’s. Het is leuk om te zien maar ook niet helemaal eerlijk tegen de dieren die natuurlijk over een jaar geen pup of big meer zijn…en wat dan.

Wij doen overigens hier alles met openbaar vervoer, de reis verder, behalve het vliegtuig dan.

Hier in Tokyo heb je een soort van ov chipkaart, heel handig. Hoe kijken waar je moet zijn en dan lukt het prima. Alles is in Japanse letters maar ze roepen het ook in goed Engels om en de tekst verandert even naar engelstalig, althans de bestemmingsnaam.

Voorkruipen…. Doen ze niet in Tokyo in ieder geval stiekem wel al is het een behoorlijk veilige stad.

Op de terugweg nog even via Shibuya station gegaan waar het Hacchi beeld staat, van de kerstfilm zeg maar. De hond die 20 jaar trouw op zijn baasje heeft staan wachten in de hoop dat ie van zijn werk zou komen waar hij eerder gestorven was.

Wie kent de film niet, aanrader.

En ook de Shibuya crossing. De drukste oversteekplaats voor voetgangers in Japan. Waar het in alle richtingen, recht vooruit maar ook diagonaal oversteekt maar met discipline, hier werkt het wel.

Van bovenaf beter te zien, bij het uitkijkpunt moet je betalen maar bij de Starbucks niet, goede tip.

Daarna terug naar het hotel waar ik nu ook wel moet bekennen dat ik behoorlijk gaar ben van de lange vlucht en de eerste indrukken van Tokyo.

Nu rustig in het hotel douchen en dan op tijd naar bed. Morgen weer een dag.