Hiroshima

Hallo hallo daar ben ik weer, ditmaal vanaf Hiroshima.

8 augustus 1945 kwam in deze stad zo’n 650 meter van waar nu ons hotel staat letterlijk alles stil te staan.

De Amerikanen wilden een einde aan de tweede wereldoorlog brengen en wilde letterlijk laten zien dat ze een enorm massa vernietigingswapen hadden ontwikkeld. Waarom Hiroshima? Het ligt als een inham tussen bergen in verstopt en had een belangrijke haven.

Inwoners waren vooraf gewaarschuwd dat ze iets zouden hebben wat ongekend was en grote schade zou aanrichten maar de lokale bevolking dacht dat het wel los zou lopen. Helaas niets blijkt minder waar. Op 6 augustus 1945 en 8:15 uur in de ochtend is hier little boy gedropt, zeker geen kleine jongen maar een bom van 3 meter. Zonder gps maar wel nauwkeurig is de bom 300 meter vanaf de oorspronkelijke bedoeling neergekomen. Op 580 meter boven de grond heeft men de bom tot ontploffing gebracht waardoor het krachtveld het allergrootste was. Vooraf hebben ze eerst een verkenningsvliegtuig gestuurd waardoor het luchtalarm af ging, dat heeft 25 minuten geduurd en toen is het alarm gestopt en kwam iedereen de schuilkelder uit om vervolgens 5 minuten later weggeveegd te worden, letterlijk. Een vuurbal van 300 meter doorsnee ontwikkelde zich en in een seconde waren er 78.000 mensen dood. Exacte aantallen weet men niet want de bom heeft mens en materiaal vernietigd, zo ook het stadsarchief.

De wereld veranderde in zwarte, oranje en paars. En een schokgolf die nog ver in de omgeving directe vernieling en door verspreidde.

De warmte liep op tot 4000 graden Celsius.

Na enkele tijd kwam er ‘eindelijk’ regen, zwarte regen vol as, rook maar ook zwaar radioactief spul. Men was blij met de verkoeling dus de mensen hapten naar de regen. Overal verbrandde lichamen, bijna geen gebouw was overeind gebleven.

Aan het eind van 1945 waren er 140.000 slachtoffers die deze ramp niet overleefd hebben. En dan te bedenken van de mensen die besmet waren het radioactief spul waar pas jaren later symptomen kwamen. Het bekendste verhaal is van het meisje Sadako Sasaki, toen de bom viel was ze 2 jaar oud en woonde 1,5 km van het epicentrum.

Toen ze 11 werd, werd ze tijdens het schoolsporten onwel en bleek ze leukemie te hebben als gevolg van de straling van de bom. Er is echter een Japanse legende die zegt dat als je 1000 papieren kraanvogels vouwt (origami) een wens mag doen. De stad was echter in die tijd nog in opbouw en er was geen geld voor luxe zoals papier. Echter met de papiertjes van haar medicijnen is ze begonnen met het vouwen en heeft ze in 14 maanden tijd zo’n 1400 kraanvogels gevouwen. Moeder heeft er soms een paar ‘ontvouwd’ omdat er geen geld voor papier was, maar ze haar dochter niet wilde teleurstellen. Het heeft niet mogen baten, ze is 12 jaar geworden.

Veel schrijnende verhalen van mensen, mensen die van de een of andere dag zwarte vlekken in het gezicht kregen en vervolgens binnen 1-2 dagen dood waren, de zogenoemde doodsvlekken.

De kraanvogel is dan ook een belangrijk symbool om deze ramp te herdenken en ook om de mens eraan te herinneren dat dit soort wapens niet zouden mogen bestaan.

Kort na Hiroshima is er een tweede nog grotere bom in Nagasaki gevallen.

En nu? Nu zie je moderne gebouwen, er is een groen eiland gemaakt waar de herdenkingsbeelden staan en ook het museum, ground zero is enkel nog een plakkaat wat ik bijna voorbij zou zijn gelopen als de gids het niet aangewezen zouden hebben. Het leven gaat weer door in volle gang, maar op dat mooi onderhouden eiland stap je terug in de historie die met allen heden te daagse oorlogen die steeds dichterbij komen toch een heel naar gevoel achter laten. Zeer indrukwekkend dus.

Daar toch wel wat uurtjes doorgebracht en daarna bijna smeltend naar het hotel terug gegleden….ja ik weet het. Ik klaag over 38 graden terwijl het op deze plek 79 jaar geleden letterlijk de hel op deze plek was neergedaald.

‘‘s avonds hebben we daarom het leven gevierd en lekker gegeten met als toetje een Franse bulldog, chocolade mousse die wel heel erg op een kleine pup leken.

En daarna zijn we met bijna de hele groep naar een andere Japanse traditie gegaan…karaoke.

Je mag het land niet verlaten zonder in ieder geval een van mij uit vals liedje te hebben gezongen.

Daar hadden we de grootste kamer voor 20 personen afgehuurd, gebouw had iets van 6 verdiepingen met allemaal aparte karaoke kamers. Alleen met zo’n grote groep trok de airco het ook niet meer maar ach het was supergezellig. En na de eerste twee uur hebben we verlenging van een uur gedaan en zo vlogen we van Elvis Presley naar Lady Gaga en als verkoeling had ik Mariah Carey met ‘All I want for Christmas’ aangevraagd, werkte helaas niet verkoelend maar iedereen zong uit volle borst mee.

Oh ja enne drinks included, dus de alcohol vloeide rijk. En dat viel niet bij iedereen in goede aarde.

1:30 uur het bed in en om 8:15 uur stond iedereen, ja iedereen, met een volle kop in de lobby om van daaruit de tram richting haven te pakken.

Vandaag stond het eiland Miyajama op de planning, een eiland in de Japanse binnenzee. Met als bekendste punt de rode Torii, toegangspoort met vloed in de zee. Met en kan het zijn dat ie te voet te bereiken is, maar is dan niet zo mooi.

Daar hebben we de Itsukushima-shrine bezocht die ook weer anders maar net zo mooi was.

Wil je het verschil tussen een shrine en een boeddhistische tempel weten dan zoek even op internet [e-1f604]

Daarna hadden we in principe vrij, maar voor wie wilde kon met onze reisleider nog mee naar een boeddhistische tempel, Daisho-in. De helft haakte af. De tempel is prachtig gelegen op een heuvel maar ik moet eerlijk bekennen dat dit voor mij het punt was dat ik voldoende tempels gezien heb en vooral die trappen met 38 graden op je bol…..pffff.

Toen ben ik dus afgehaakt en heb een afgelegen ienimie restaurantje gevonden waar twee dames de keuken met aan het openen waren, de ventilator volop blaasde dus heb ik me daar aan typische Miyajama kip, niet gefrituurd maar heerlijk gekruid en twee ijskoude cola’s, heerlijk. Pas na 15 minuten had een ander Engels gezin mijn schuilplek ook gevonden.

Maar goed lichaamstemperatuur weer iets omlaag gegaan maar hup de warmte maar weer in. Het was erg benauwd en je hoorde af en toe ik onweer. Dit laatste was de reden waarom ze de kabelbaan naar boven op de berg eruit gehaald hadden vandaag dus helaas geen uitzicht kunnen bekijken van bovenaf.

Maar nog wel een mooie pagode gezien en daarna rustig aan de winkelstraatjes door gelopen met tussendoor een drankje hier en daar.

Ook hier hertjes overal op het eiland maar zelfs die vonden het te warm om te bedelen voor eten. Dus die lagen lekker in de schaduw of stonden zelfs met hun pootjes in het water.

Het leek erop dat de kabelbaan de hele dag dicht zou blijven dus toen heb ik rond 16 uur de veerboot terug genomen naar het vaste land en de tram terug naar het hotel. Blij dat ik er was, natte kleren uit, drijfnat van het zweet en geloof me, geen plekje wat niet nat was, net een wandelende Niagara waterval.

Heerlijk de airco in, die staat hier overigens op minimaal 26 graden anders vriest meteen je de oren eraf.

Even op bed liggen en toen toch even weggekukeld, avond eten daarom overgeslagen. Heerlijk gedoucht en ik had nog een yoghurtje gekocht net voordat ik bij het hotel was.

En een overheerlijke perzik, kei duur hier maar ooooooo zooooo lekker.

Vanavond dus een avondje ‘bankhangen’

Op mijn hotelkamer.

Morgen vertrekken we pas om 9:30 uur, uitslapen dus. Nog nooit eerder meegemaakt op deze reis.

Dan nemen we voor het laatst de Shinkansen sneltrein naar Osaka waar we nog 1 nacht verblijven en dan mogen we weer het vliegtuig in naar Nederland.

Uuuhhhmm

Nog dingen over Japan?

• de drank automaten staan er tot en met ergens in September. Reis je later en het is nog warm…sterkte want die vending machines zijn echt van iedereen in de groep de redding geweest. Bijna altijd (alleen als ze net de machine bijgevuld hadden) ijskoud drinken voor rond 1€. Water, cola, sportdrank, ice tea, ice Coffee, ice chocolade. Aquarius, cola, perziksoda waren mijn favorieten. Water ook maar met deze hitte was dat bij lange na niet voldoende.
• Kijk als je alleen reist of bepaalde dagpassen niet goedkoper zijn. Vandaag hadden we een dagpas voor bus, metro en ook de veerboot naar Miyajama.
• Als je geen openbaar vervoer kaart hebt moet je gepast contant betalen in de bus/tram. Je stapt meestal achter in maar verlaat de bus en tam vooraan bij de chauffeur.
• Ga niet tellen hoe vaak je ‘graziemas’ hoort, dat wordt meer dan arrigato gebruikt wat dank je wel is. In eerste informatie dacht ik dat het een vervormde vorm van ‘thank very muts’ was maar dat is dus niet. Ze plakken hier overigens aan elke woord de vervoeging ‘mas’.
• Zo proberen ze je ook de restaurants en winkels in te roepen, heel betogen maar toch aanwezig. Oh ja, als je een groepsticket hebt dan zegt die persoon bij de ingang of uitgang tegen iedereen bedankt…ze slaan niemand over. Zal in Nederland wennen zijn.
• In Kyoto waren de mensen wat harder leek het, alhoewel ik geen enkele sacherijnig Japanner tegen gekomen ben hoor, dan de rest van het land.
• Verkeer, let op als je een zebra oversteekt. Soms zie je echt een voetgangersverkeerslicht maar soms moet je ook kijken op de auto verkeerslichten . Loop niet zomaar over, dan toeteren ze wel. Is even weten waar je wel zomaar over kunt steken en waar niet.
• Voetgangers en fietspaden moeten elkaar delen.
• Makkelijk land om te reizen, heel veilig ook. Alleen de meesten spreken slecht Engels. Kennen alleen de standaard zinnen maar als je iets vraagt dan openen ze vaak een vertaalapp op hun telefoon, dus je komt er wel.
• In treinen kijk of je gereserveerde of niet gereserveerde plaatsen hebt.
• Shinkansen, die vertrekt op tijd. Mocht je bij de verkeerde coupé staan en je trein staat op het punt te vertrekken, stap alvast in en loop van binnenuit door naar waar je moet zijn.

Als ik nog 1 dagje extra had was ik zeker naar Universal Studios in Osaka gegaan. Ze hebben een Harry Potter gedeelte en vorig jaar een Super Mario land geopend, hier moet je speciaal een tijdslot voor bijkopen anders kom je er niet in. Helaas is mijn tijd daarvoor tekort en ben in morgen na de lunch pas in Osaka en de dag erna vliegen we al.

Zo dat was het weer. Volgende bericht kan vanuit Nederland zijn, zie ik nog wel.

Eugene, wanneer vertrek jij en met welk e organisatie ga je?