Laatste keer Kyoto

Nou we zijn weer wat avontuurtjes verder. Allereerst mr Moto was geen verkeerde gids, was een beetje cultuurclash van Nederlanders die overal heen wapperen en de strak georganiseerde Japanners. Probeer als die laatste maar eens een groep Nederlanders met openbaar vervoer door Kyoto te leiden….stress voor hem vooral.

Maar enfin, eergisteren hadden we een dagje gepland buiten Kyoto naar Nara, de oude keizerlijke hoofdstad met het beroemde eeuwenoude Todaiji-tempelcomplex, het grootste houten bouwwerk ter wereld. Ook het immense bronzen Boeddhabeeld (de Daibutsu) was indrukwekkend. Vervolgens naar Kasuga Taisha, in het beboste deel van het park, gewandeld. Alleen al de paden die naar dit Shinto-schrijn leiden zijn bijzonder. Aan weerszijden staan duizenden stenen lantaarns.

Wat dit dorp ook speciaal maakt zijn de tamme (heilige) herten die vrij rondlopen in het park, je kunt voer kopen en dat doet menigeen dan ook. Maar let erop de herten weten dat dus en komen naar je toe, zo tam zijn ze. Vaak iets te dichtbij voor de kleinere kinderen. Dus leuke beelden als een kind voer krijgt en dan van schrik wegrent al blèrend.

Apart feitje, als jij voedsel aanbiedt en een buiging maakt dan buigt het hert ook net voordat ie het voer aanneemt. Ik heb het met blote ogen gezien, dat is echt zo.

Daarna later op de middag terug, inmiddels waren de meeste wel gaar,het was 38 graden vandaag.

Maar de gids maakte voor wie wilde nog een omweg via de Fushimi Inari Taisha, vooral op Instagram heel bekend, duizenden rode Torii poorten die allemaal geschonken zijn. Je kunt de luie route pakken Marceau moet je je moment pakken want daar is het vol met toeristen. Wij hebben de medium route gelopen met het kleine clubje wat mee was. En daar kwamen de meeste toeristen niet meer, de hele tijd duet zo’n 2 uur maar daar was iedereen wel klaar mee.

Verder wandelen was zeker de moeite waard.

Daarna terug naar het hotel…..koude douche.

Gisteren moesten we al om 7:30 uur weg naar de andere kant van Kyoto voor onze fietstocht.

Elektrische mountainbike fietsen zeg maar. Met gids Michael gingen we van op pad, ook weer via diverse tempel waaronder de oudste.

Dit duurde de hele ochtend en met een briesje erbij was het fietsen prima uit te houden.

Daarna terug naar het hotel even rust nemen en om 15 uur weer klaar voor de thee ceremonie. Echt echte traditionele ceremonie duurt 4 uur, wij hebben de korte versie gedaan. Het is een hele kunst om die ritueel sierlijk uit te voeren. Wij mochten het ook proberen met Matcha, waar de Japanners gek op zijn.

Rond 18:30 uur bij het hotel, grote koffer inpakken want die gaat van hieruit direct naar Osaka, wij gaan nog 2 nachten naar Hiroshima.

Echter ik had nog een nachtwandeling te voet geboekt waar ik samen met gids Kevin en nog twee andere gezinnen op pad ben gegaan.

Ook weer viadiverse tempels gewandeld. Mooie wijken maar weer. Aanrader.

Om 22:45 was ik terug in het hotel.

En nu? Ontbijt op en ik typ dit nu vanuit de Shinkansen trein.

Dat was het wel weer

Doei en tot de volgende keer. Ga